چوناچ

وبلاگی برای برق؛

۲ مطلب با موضوع «۸. سوراخ کاری و خزینه کاری و برقوکاری» ثبت شده است

شنبه, ۸ مهر ۱۳۹۶، ۰۱:۲۹ ب.ظ ÁЯϺÀИ
پانچر

پانچر

پانچ ورق یک فرآیند شکل‌دهی فلزات است که در آن با استفاده از یک پرس پانچ، به ابزاری به نام پانچ نیرو وارد می گردد تا به داخل قطعه فلزی وارد شده و با برش دادن قطعه، یک سوراخ در آن ایجاد کند. پانچ ها در دو نوع دستی و هیدرولیکی ساخته می شوند. غالباً پانچ پس از عبور از قطعه و سوراخ کردن آن، به یک حفره حدیده در زیر قطعه وارد می شود. طی عملیات پانچ ورق، یک تکه قراضه فلزی که از محل سوراخ بریده می‌شود، به داخل حفره حدیده می‌افتد. بسته به نوع و جنس قطعه‌ای که پانچ می‌شود، این قطعات قراضه ممکن است بازیافت شود، دوباره مورد استفاده قرار گیرد و یا دور ریخته شود.

دستگاه پانچ  دستی

دستگاه پانچ هیدرولیکی

۰۸ مهر ۹۶ ، ۱۳:۲۹ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ÁЯϺÀИ
جمعه, ۱۵ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۰۹:۳۹ ق.ظ ÁЯϺÀИ
سوراخ کاری و خزینه کاری و برقو کاری

سوراخ کاری و خزینه کاری و برقو کاری

سوراخ کاری:

عملیات گرد تراشی، در داخل سطوح کار، برای ایجاد سوراخ هایی با قطر و طول مشخص را سوراخ کاری می گویند. در فرایند سوراخ کاری، سطوحی را که می خواهند سوراخ شود، آماده می کنند.

سوراخ کاری نوعی فرایند برش است که با استفاده از مته یک سوراخی با مقطع دایره ای روی قطعات ایجاد می شود. مته نوعی ابزار برش است که از مقاطع مختلف تشکیل شده که با سرعت گردش می کند. در اثر پیشروی، لبه های مته نیروی زیادی به قطعه وارد کرده و سوراخ کاری انجام می گردد. حرکت برشی اولیه، چرخش مته است. در حالی که پیشروی، حرکت مته در امتداد محور دوران آن به درون قطعه کار می باشد.

ماشین های مته (دریل):

دریل یا به اصطلاح عامیانه دلر وسیله‌ای است که با حرکت دورانی سریع برای سوراخ کردن به کار می‌رود. دریل‌ها با توجه قدرتی که دارند از سوراخ کاری چوب تا فلزات و حتی در بتن می‌توانند به کار گرفته شوند.

ماشین های مته به سه گروه دستی، رومیزی و ستونی تقسیم بندی می شود. عمل حرکت و دوران در نوع دستی هم با جریان برق و هم با نیروی دست انجام می شود. در نوع رومیزی و ستونی دوران محور اصلی دستگاه به وسیلۀ الکتروموتور انجام می گیرد.

معمولاً برای ایجاد سوراخ هاى گرد از ماشین هاى ابزارى به نام ماشین مته (دریل) استفاده مى شود. اصطلاح ماشین مته مفهوم وسیعى دارد و انواع ماشین های سوراخ کارى را در برمى گیرد. بسیارى از عملیات دیگر به جز سوراخ کارى نیز با ماشین هاى مته انجام مى شود که بعضى از آن ها سنگ زنى، خزینه زنى، برقوزنى، صیقل کارى و قلاویزکارى هستند. 

با پیشرفت ابزارها، امروزه نه تنها برای سوراخ کاری، بلکه با اضافه کردن قطعاتی دیگر، می‌توان امکاناتی مانند ساب زن، گردبر، عمود بر و… را هم به این دستگاه اضافه کرد.

ماشین متۀ رومیزى و ماشین متۀ پایه دار معمول ترین ماشین هایى هستند که در کارگاه هاى بزرگ و کوچک صنعتى یافت مى شود. ماشین هاى مته براى سه منظور: دوران ابزار برش (مته، مته خزینه)، پیشروى ابزار در سطح قطعه و نگهدارى قطعه کار طراحى مى شود.

مته:

مته ابزاری است که با حرکت دورانی آن می توان قطعات مختلف را سوراخ کاری کرد.

با توجه به جنس قطعات زاویۀ مارپیچ مته در سه تیپ W-N-H انتخاب می شود:

تیپ W دارای زاویۀ مارپیچ ۳۵ تا ۴۵ درجه و برای مواد نرم کاربرد دارد، مانند آلومینیم و مس.

تیپ N دارای زاویۀ مارپیچ ۱۶ تا ۳۰ درجه و برای سوراخ کاری مواد سخت و فولاد ریخته کاربرد دارد.

تیپ H دارای زاویۀ مارپیچ ۱۰ تا ۱۳ درجه و برای سوراخ کاری لاستیک سخت، برنج، برنز کاربرد دارد.

مته را از نظر جنس به سه دسته تقسیم می کنند:

۱- مته WS  این نوع مته دمای ۲۰۰ درجۀ  سانتی گراد را در هنگام براده برداری تحمل می کند.

۲- مته SS یا HSS این نوع مته دمای ۶۰۰ درجۀ سانتی گراد را در هنگام براده برداری تحمل می کند.

۳- مته HM این نوع مته دمای ۹۰۰ درجۀ سانتی گراد را در هنگام براده برداری تحمل می کند.

متۀ نوک الماسه بیشتر برای سوراخ کاری سطوح بتونی به کار می رود.



خزینه کاری:

خزینه کاری عبارت است، براده برداری از قسمت فوقانی محل سوراخ کاری شده با ابزاری با نام متۀ خزینه برای ایجاد شکل مناسب برای قرارگیری گل پیچ در آن.

وقتی می‌خواهید از سوراخ‌های ایجاد شده در قطعات برای پیچ‌گذاری استفاده کنید، لازم است سر سوراخ‌ها خزینه شود. این کار را با متۀ خزینه به وسیلۀ دریل دستی یا برقی انجام دهید.

پس از این‌که سوراخ اصلی را انجام دادید، متۀ خزینۀ مناسب را به دریل سوار کرده آن را به اندازه لازم خزینه کنید.

معمولاً وقتی پیچ مورد نظر شما طوری در خزینه سوراخ قرار گرفت که با سطح قطعه کار همرو شد، این اندازه برای سوراخ خزینه کافی است.

از آن جا که اکثر سوراخ کاری ها به منظور تامین فضای ابزارک های اتصال مانند پیچ ها، پرچ ها و میخ پرچ ها، پین و خار و گوه، انجام میشوند، طرح کلی سوراخ باید با جای گیری وشیوه ی خارج کردن ابزارک خود سازگار شده و در حین کار مزاحمتی ایجاد نکند.




برقو کاری:

بُرقو ابزاری است برای بزرگ‌تر کردن یا گرد کردن سوراخ‌های ایجادشده با مته.

برقوها می‌توانند توپر باشند و در ابزارگیر نصب شوند یا توخالی باشند و روی دُرن سوار شوند. برقوها ممکن است از نوع پهلوتراش یا نوک ‌تراش باشند.

برقوها خیاره‌ها (شیارها)ی طولی مستقیم یا مارپیچی و دندانه‌های مجزا روی ساقۀ مخروطی یا استوانه‌ای دارند.

به گشاد کردن یا بزرگ کردن سوراخ قطعات فلزی با برقو، برقوکاری گفته می‌شود.

یک برقوی دستی تنظیم‌پذیر در محدوده‌ای کوچک برای نمونه از ۱۳٬۵ تا ۱۵٬۵ میلی‌متر قابل تنظیم است.

برقو از سه قسمت تشکیل شده‌است: بدنه، دم، لبه‌های برنده برقو را می‌توان با دست و یا با دریل چرخانید. در صورتی‌که با دریل به‌کار گرفته شود سرعت آن نباید بیشتر از RPM ۵۰ باشد. برقوها از فولاد سخت ساخته می‌شوند و لازم است در جعبه‌های چوبی دیواره‌دار نگهداری شوند تا به یکدیگر اصابت نکنند.



براى دقیق کردن اندازه و نیز پرداخت کارى بدن هی سوراخ ها از عملیاتى موسوم به برقوزنى استفاده مى شود. براى این منظور باید سوراخ را به اندازه ی ۰/۴ میلى متر کوچک تر از قطر اصلى سوراخکارى کرد و آنگاه با برقو به اندازه ی مورد نظر رسانید. براى ورود راحت تر برقو به داخل سوراخ قطعه کار برقو داراى شیب مخروطى ملایمى است. از این رو، براى آن که دقت دلخواه در سر سوراخ به دست آید پس از برقو زدن کامل بدنه سوراخ باید عملیات برقوزنى را تا هنگامى که انتهاى برقو به اندازه ی ۴۰ میلى متر از انتهای سوراخ خارج شود ادامه داد.
برقو را هرگز نباید در جهت خلاف تیغه هاى آن به دوران در آورد، زیرا این عمل موجب شکسته شدن یا لب پریدگى تیغه هاى آن مى شود.
۱۵ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۹:۳۹ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ÁЯϺÀИ