آموزش نصب تایمر راه پله

تایمر راه پله که با اسم های رله زمانی یا رله راه پله هم شناخته می شود، وسیله ای است که جهت استفاده در در راه پله ها و پارکینگ ها به کار می رود. طریقۀ کارکرد این دستگاه این گونه است که در مدت زمان معینی به صورت خودکار، روشنایی های کل راه پله را خاموش می کند، به این صورت که هنگامی که شاسی (کلید) فشرده می شود (این کلیدها دارای فنری هستند که پس از فشرده شدن دوباره به حالت اول باز می گردد)، تمام لامپ های راه پله روشن می شوند و پس از زمانی که قبلاً توسط ما تنظیم شده است دوباره خاموش می شوند. درجۀ تنظیم زمان روشن ماندن لامپ ها بر روی دستگاه تایمر تعبیه شده است که معمولاً از ۱ تا ۲۰ دقیقه قابل تنظیم است، هم چنین حالت دائم نیز در این دستگاه ها وجود دارد تا در صورت نیاز به صورت دائم لامپ ها روشن بمانند. این دستگاه ها از مصرف برق را کاملاً بهینه نموده و از نظر اقتصادی بسیار مقرونه به صرفه می باشند. 

از آن جایی که راه پله ها و پارکینگ ها نیاز به روشنایی دائمی ندارند، پس استفاده از کلیدهای یک پل و دوپل در این مکان ها عاقلانه به نظر نمی رسد. به همین خاطر از تایمر راه پله استفاده می کنند تا زمانی که شخصی یکی از شستی ها را فشار داد، چراغ ها روشن شود و بعد از مدت زمان مشخصی، به صورت اتوماتیک چراغ های راه پله خاموش شود تا هم در مصرف برق صرفه جویی شود و هم اینکه طول عمر لامپ ها افزایش یابد.

شستی که تایمر راه را وادار به روشن کردن چراغ ها می کند در تمام پاگردها و در فواصل مختلفی از پارکینگ کار گذاشته می شود. این شستی دقیقاً یک شستی زنگ است با این تفاوت که یک علامت چراغ یا علامت راه پله، روی آن حک شده تا با شستی های زنگ اشتباه گرفته نشود. در این شستی بعد از این که شخص دست خود را از روی آن بر می دارد دوباره به حالت اولیه باز می گردد.

تایمر های راه پله در شکل باکس هایی در ابعاد حدوداً ۶ در ۱۰ سانتی متر ساخته می شوند که معمولاً قابلیت نصب روی ریل و قرارگیری در داخل جعبه فیوز را هم دارند. در تصویر زیر یک نمونه تایمر راه پله را مشاهده می کنید.

نصب تایمر راه پله برای برق کاران ساختمان یکی از مدار هایی است عموماً استفاده می کنند به طوری که در هر آپارتمان از این وسیله برای قطع و وصل لامپ راهرو ها و پارکینیگ ها استفاده می شود و در این آموزش به طریقۀ نصب تایمر راه پله می پردازیم و خواهیم گفت نقشۀ سیم کشی آن چگونه است.

آموزش نصب:

نصب تایمر راه پله مانند انواع تایمر هایی که وجود دارند به یک فاز و نول جهت تغذیه نیاز دارند و در مدل های گوناگون وجود دارد که در این آموزش از تایمر راه پله شیوا امواج استفاده کرده ایم.

طریقۀ سیم کشی مدار تایمر به این شکل است که تمام روشنایی ها به شکل موازی به هم وصل می شوند یعنی به وسیلۀ دو رشته سیم از یک لامپ به لامپ دیگر وصل می شوند. یکی از سیم ها به نول وصل شده و سیم دیگر وارد سوکت "مشترک لامپ و شاسی" می شود. کلیدها نیز به صورت موازی از یک کلید به کلید دیگر متصل می شود. کلیدهای تایمر دارای دو پیچ می باشند و این اتصال موازی از پیچ یک کلید به پیچ کلید صورت می گیرد. یکی از این پیچ ها به فاز وصل می شود و پیچ دیگر وارد سوکت " مشترک لامپ و شاسی" در تایمر می شود. در صورتی که فاز هم نام باشد، می توان فاز کلیدها را نیز از فازی که به تایمر می دهیم گرفت. همان گونه که متوجه شده اید خود دستگاه تایمر به جز سوکت "مشترک لامپ و شاسی" داری دو سوکت فاز و نول نیز می باشد که به آن ها فاز و نول وصل می کنیم. مدار رله راه پله در شکل زیر نمایان است:

در تصویر پایین نحوۀ سیم کشی تایمر راه پله را مشاهده می کنید و همان طور که در تصویر پایین می بینید سیم مشکی رنگ بین خروجی کلید و لامپ مشترک است و یک فاز ورودی هم به کلید اعمال شده است. یا به عبارتی در نقشۀ زیر سیم نول (آبی) وارد پیچ N و سیم فاز (قرمز) وارد پیچ PH شده است و سیم مشکی رنگ هم که آن را به اسم ” مشترک لامپ و شستی “ می شناسند وارد پیچ L شده است.

نکته: 

دکمه ای روی تایمر وجود دارد که با ۰ و ۱ مشخص شده است، وقتی روی ۰ قرار می دهیم با زدن کلید تایمر شروع به کار خواهد کرد و پس از زمان تعیین شده خاموش می شود.

و اگر دکمۀ روی تایمر را روی حالت ۱ قرار دهیم، با یک بار زدن کلید راه پله لامپ ها به صورت دایمی وصل باقی می مانند، این مورد بیشتر در مواقعی که مهمانی داریم و می خواهیم در طول شب چراغ روشن بماند از این دکمه استفاده می کنیم.

چند نکته در رابطه با این تایمرها:

* جریان خروجی تایمر های راه پله معمولاً ۱۰ آمپر است که این مقدار آمپر می تواند تا ۲۰ عدد لامپ ۱۰۰ وات را روشن کند.

* روی تایمر های راه پله معمولاً یک کلید وجود دارد که می توانید آن را روی حالت “همیشه روشن” یا “حالت تایمر” قرار دهید. با ولومی هم که روی تایمر تعبیه شده می توانید * زمان دلخواه برای خاموش شدن چراغ ها را تنظیم کنید. این زمان معمولاً بین ۳۰ ثانیه تا ۱۰ دقیقه است.

* تایمرهای راه پله کم کم دارند جای خود را به چشم راه پله (سنسور راه پله) می دهند. اگرچه چشم راه پله دارای مزیت های زیادی نصب به تایمر راه پله است، ولی یکی از بزرگترین مزیت های تایمر راه پله طول عمر بالای آن نصب به چشم راه پله است. و یکی از بزرگترین عیب های تایمر راه پله در مقایسه با چشم راه پله این است که با فشار دادن هر کدام از شستی ها، تمام چراغ در تمام طبقات روشن می شود. ولی در چشم های راه پله فقط همان چراغی را که سنسور، سنس کند روشن می کند و این یعنی صرفه جویی بیشتر در مصرف برق.

* اگر برای تعمیرات به جایی رفتید و با این حالت برخورد کردید که با فشار دادن شستی ها، لامپ ها روشن و با رها کردن شستی ها لامپ ها خاموش می شدند. ابتدا فیوز داخل تایمر را چک کنید، اگر مشکل از فیوز نبود، پس خود تایمر راه پله سوخته است.

* بهتر است قبل از این که تایمر راه پله را در مدار نصب کنید، برای این که مطمئن شوید آیا سیم کشی شما درست بوده یا نه. به این صورت عمل کنید. اگر با فشار دادن شستی ها، چراغ ها روشن و با رها کردن شستی ها، چراغ ها خاموش شد، سیم کشی شما درست انجام شده.

* در صورتی که به اشتباه جای سیم های فاز و نول را روی تایمر جابجا نصب کنید، فیوز داخل تایمر راه پله می سوزد. فیوزی که در تایمرهای راه پله تعبیه می شود یک فیوز شیشه ای است، که در صورت سوختن به راحتی می توانید آن را در آورده و با یک فیوز سالم جایگزین کنید.

نکته: 

بهتر است این جا با چند علامت اختصاری که معمولاً روی تایمرهای راه پله و عناصر برقی نوشته می شود آشنا شوید.

N یعنی نول

mp یعنی نول

PH یعنی فاز

P هم یعنی فاز

K یعنی کلید یا شستی

pe یعنی ارت

علامت دایره ای که داخلش ضربدر دارد، یعنی مشترک لامپ و شستی

com هم یعنی مشترک لامپ و شستی

علامت دایره ای که داخلش یک دایره کوچکتر دارد، یعنی شستی

L یعنی فاز البته در صورتی که ترمینال های دیگر با P یا PH نامگذاری نشده باشند چون الویت فاز با P و PH . ولی در صورتی که در ترمینال های دیگر P یا PH داشته باشیم، در این صورت L یعنی لامپ.

آموزش نصب پنکه سقفی

برای نصب پنکه های سقفی ما باید قطعاتی که در ادامه خواهیم گفت را مونتاژ بکنیم تا شکل یک پنکه را به خود بگیرد، برای این که درک بهتر هنگام نصب در این مقاله آموزش تصویری نصب پنکه سقفی را یاد خواهیم گرفت، پنکه های سقفی انواع گوناگونی از نظر طرح و مدل در بازار موجود است اما هنگام نصب وراه اندازی همه از یک مدل پیروی می کنند که اگر نحوۀ نصب پنکه های سقفی را بدانیم دیگر هر نمونه از پنکه های سقفی داشته باشیم نصب ان برای ما آسان خواهد بود.

آشنایی با قطعات استفاده شده در پنکه:

 

۱- لرزه گیر                                  ۹- واشرخازن

۲- پین                                  ۱۰- موتور پنکه

۳- بست لرزه گیر                                  ۱۱- محافظ اتصال بال

۴- کلاهک بالا                                  ۱۲- ترمینال

۵- لوله                                  ۱۳- واشر مقوایی

۶- کلاهک پایین                                  ۱۴- پایه بلند

۷- بست لوله                                  ۱۵- مجموعه بال ها (سه عدد)

۸- خازن

آموزش نصب:

موتور پنکه های سقفی از نوع آسنکرون با خازن راه انداز می باشد. که با برق ۲۲۰ ولت شهری کار می‌کند. این پنکه ها دارای سرعت های مختلفی هستند که با یک کلید گردان می توان سرعت آن ها را تنظیم کرد.

نقشۀ زیر، روش سیم کشی و سربندی پنکه سقفی را نشان می دهد.

همان طور که در بالا توضیح داده شد برای راه اندازی پنکه سقفی شما نیاز به دو رشته سیم دارید. یکی از این سیم ها مستقیماً به نول متصل خواهد شد و سیم دیگر به کلید گردان پنکه و از کلید گردان به فاز متصل خواهد شد در تصویر زیر شما این موارد را مشاهده می کنید.

نکته:

نصب کلید گردان همانند کلید یک پل می باشد و فرقی نمی کند که سیم فاز و برگشت را به کدام سیم متصل کنیم. در زیر تصویر داخل کلید پنکه سقفی را مشاهده می کنید.

 در زیر می بینید که سیم نول مستقیم به پنکه متصل و فاز و برگشت فاز هم به کلید متصل شده است.

معمولاً اگر پنکه ای را نو خریداری کنید. خیلی نیازی به وارد شدن به مباحث فنی نیست. زیرا در پشت موتور پنکه یک ترمینال قرار داده شده است که فقط باید نول و فاز را به آن وصل کنید. که البته نول به صورت مستقیم به پنکه می رود ولی سیم فاز اول به کلید گردان می رود و بعد از آن جا به پنکه وصل می شود.

از موتور پنکه سه سیم خارج می شود. به رنگ های مشکی برای نول. قرمز برای فاز. زرد یا سبز برای یکی از پایه های خازن. این خازن به خازن راه انداز معروف است.

* کلاهک های تزیینی را مطابق شکل داخل لولۀ پنکه سقفی قرار دهید.

* سیم های برق را از داخل لوله پنکه عبور دهید.

لولۀ پنکه سقفی به کمک ۲ عدد پیچ، واشرهای فلزی، واشرهای فنری و مهره ها به موتورپنکه متصل شده داده و به کمک خارهای فلزی محکم می گردد.

نکته: 

قبل از بستن پیچ لوله، سیم مهار موتور پنکه را برروی جای پیچ لوله قرار داده و بعـد ازآن پیچ و مهره اتصال لوله به موتور پنکه را ببندید.

* بال های پنکه به کمک پیچ و واشر مقوایی روی موتور بسته می شود. ابتدا واشرهای کاغذی را زیر پایه باله ها قرار داده و باله ها را در محل های تعیین شده روی موتور پنکه توسط پیچ و واشرهای تخت و فنری محکم نمایید.

* پس از مونتاژ کامل محصول و نصب آن به کمک قلاب از سقف، سیم های خروجی از موتور (متصل به ترمینال) مانند نصب کلید یک پل به دیمر وصل می شود البته پنکه را میتوانیم به کلید یک پل وصل کنیم ولی پنکه با یک دور ثابت عمل می کند.

* درجۀ پنکه (سوئیچ تنظیم دور موتور) به کمک پیچ و رول پلاک روی دیوار نصب می گردد.

* پس از اتمام کار فیوز اصلی را روشن کنید. پنکه شما برای کار کردن آماده است.

روش عملکرد کلید پنکه سقفی:

مدار داخلی این کلید به شرح زیر است.

نقشه کلید گردان پنکه سقفی

زمانی که کلید گردان روی حالت ۱ قرار می گیرد،حداکثر مقاومت با موتور پنکه سری می شود، و این باعث می شود که کم ترین ولتاژ به پنکه برسد، پس موتور با کم ترین سرعت شروع به چرخش می کند. زمانی که کلید گردان در حالت ۲ قرار می گیرد. مقاومت اول از مدار خارج می شود و این باعث می شود که ولتاژ بیشتری به موتور پنکه برسد و سرعت موتور بیشتر خواهد شد. و هر چقدر که کلید گردان را در جهت عقربه های ساعت می چرخانیم مقاومت های بیشتری از سر راه سیم فاز کنار می روند و ولتاژ بیشتری به موتور پنکه میرسد. در حالت ۵ دیگر هیچ مقاومتی در مسیر وجود ندارد و حداکثر ولتاژ به موتور پنکه می رسد. این حالت مثل زمانی ست که ما یک کلید یک پل معمولی را به جای کلید گردان پنکه سقفی نصب کرده باشیم. و در این حالت پنکه سقفی با حداکثر سرعت می چرخد.

مکانیزم عملکرد پنکۀ سقفی:

مکانیزم عملکرد پنکۀ سقفی گردش هوای داخل منزل می باشد به گونه ای که با گردش هوا باعث ورود و خروج هوای داخل منزل خواهد شد.در مناطق بسیار گرم استفاده از پنکه جواب گو نخواهد بود به دلیل رطوبت و حرارت بسیار بالای موجو در محیط.

پنکه ها در دو مدل معمولی و دو حالته موجود هستند. در تصویر زیر همان طور که مشاهده می کنید حالت تابتان و حالت زمستان نشان داده شده است.

یعنی این که پنکه در دو جهت ساعت گرد و پاد ساعتگرد عمل می کند.

در حالت تابستان پنکه هوای خنک را از پایین به بالا می کشد و پرتاب می کند و حرکت آن از پایین که نگاه می کنیم مخالف عقربه های ساعت می باشد.

در حالت زمستان پنکه هوای گرمی که توسط بخاری در زیر سقف جمع شده است به پایین پرتاب می کند و حرکت آن از پایین که نگاه می کنیم موافق عقربه های ساعت می باشد.

برای تغییر جهت گردش پنکه باید کلیدی که بر روی کوتور پنکه قرار داده شده است را تغییر حالت دهیم.

آشنایی با استانداردهای مختلف دو شاخه و پریز در کشورهای مختلف دنیا

در عصر حاضر دیگر نمی توان کسی را پیدا کرد که در طول شبانه‌روز سروکارش با وسایل الکترونیکی و برقی نباشد.

برای اکثریت ما تصور دنیای بدون وسایل برقی بسیار دشوار و گاها ناممکن است.

کافی است تنها چند ساعت از یک شبانه روز، قطعی برق داشته باشید تا متوجه شوید ما به وسایل الکترونیکی و برقی چقدر وابسته شده‌ایم. اما برای استفاده از تمامی وسایل برقی مثل کامپیوترو لپ تاپ ، تلویزیون، تلفن های و تبلت ها ،یخچال و ماشین لباسشویی و لامپ ‌های روشنایی و ... که روزبه‌روز متنوع‌تر و پیچیده‌تر می‌شوند حضور یک چیز مسلم است؛ کلید و پریز.

به احتمال زیاد برای شما هم پیش آمده که پس از خرید یک وسیلۀ برقی الکترونیکی در ایران، مثل لپ تاپ یا تلفن همراه، با کابل برقی رو به رو شوید که با پریزهای معمول ما در ایران سازگار ندارد.در چنین شرایطی می توان با استفاده از یک مبدل این مشکل را حل کرد.

اما اگر برای یک سفر کاری یا تفریحی به کشورهای دیگر جهان سفر کنید ممکن است با مشکلات بیشتری برای استفاده از وسایل برقی خود بر بخورید. چرا که کشورهای مختلف استانداردهای ویژه‌ای برای پریزها و ولتاژهای وسایل برقی دارند و بنابراین ممکن است در چنین شرایطی دیگرمشکل تنها با خرید یک مبدل ساده حل نشود زیرا مشکل اصلی ولتاژ متفاوت است، در چنین شرایطی شاید لازم باشد از یک مبدل ولتاژ نیز در کنار مبدل خود استفاده کنید. به طور مثال پریزهای برق آمریکای شمالی معمولاً نیروی ۱۲۰ ولت ۶۰ هرتز را فراهم می‌آورند. درحالی‌که خروجی پریز در اروپا ۲۳۰ ولت و ۵۰ هرتز است. در ایران خودمان هم برق ۲۲۰ ولتی ۵۰ هرتزی در سیم‌ها جریان دارد.

هنگامی قصد سفر به کشور دیگری را دارید، تنها تبدیل ارز و تفاوت های زبانی نیستند که موجب نگرانی تان خواهند شد. شما هم چنین باید دربارۀ تفاوت شکل دو شاخه، پریزها و ولتاژ برق در کشورهای مختلف هم دقت لازم را داشته باشید. زیرا متأسفانه در حال حاضر هنوز یک استاندارد یکسان و جهانی در همۀ جای دنیا برای ولتاژ وپریزهای برقی حکم فرما نیست.

بنابراین ممکن است در ادامۀ سفر، امکان استفاده از ابزارهای الکتریکی همراه تان را نداشته باشید. و یا حتی بدتر آن که، با اتصال آن ها به پریزهای نا آشنا باعث آسیب به وسیلۀ الکترونیکی خود شوید.

روش اجرای نور مخفی

ریسه ها روشنایی های باریک و بلندی هستند که به عنوان تزیینات روشنایی به کار می روند. این محصولات دارای انواع مختلفی بوده که می توان در شرایط و موقعیت های مختلفی از آن ها استفاده کرد. می توان ریسه را برای روشن کردن پله ها، سقف های کاذب، لبه باغچه ها و ... به کار برد. شکل زیر استفاده از این محصول به عنوان نور مخفی در زیر پله ها را نشان می دهد. امروزه انواع ریسه ال ای دی نسبت به ریسه هایی که مصرف انرژی بیشتری دارند مورد توجه قرار گرفته و در تزئینات و نورپردازی فضا بیشتر به کار می روند.

استفاده از این نوع روشنایی ها در اماکنی مانند هتل ها، منازل مسکونی، فروشگاه ها و مراکز مذهبی امکان پذیر است. به کار بردن ریسه ها به صورت مخفی می تواند باعث جذابیت و زیبایی بیشتر محیط باشد. هم چنین این محصول دارای انعطاف پذیری بالایی است که همین مورد آن را برای استفاده در شرایط مختلف محیا می سازد، با دارا بودن این ویژگی امکان قرار گیری آن در موقعیت های مختلف فراهم است. انواع نواری آن را نیز می توان به عنوان نور مخفی در گچ بری های ساختمان به کار برد و از آن جا که در رنگ های مختلفی موجود می باشند، می توان آن ها را با فرم ها و موقعیت های مختلفی هماهنگ کرد. ریسه ها نور هایی غیر مستقیم ایجاد می کنند و می تواند تاثیر بسزایی در زیبایی محیط داشته باشند.

از دیگر مزایای این تولیدات هوشمندانه و ظریف می توان به این مورد اشاره داشت که امکان کنترل روشن و یا خاموش بودن آن ها با استفاده از یک ریموت کنترل وجود دارد. با استفاده از ریموت کنترل ها می توانید شرایط روشنایی و همین طور رنگ ریسه ال ای دی (در صورت چند رنگ بودن آن) را تنظیم نمایید. نکته دیگر این که می توان برخی از انواع ضد آب را که محافظت شده نیز هستند، در فضای خارجی به کار برد. همچنین این نوع می توانند ضد نفوذ گرد و غبار نیز باشند.

انواع ریسه:

به طور کلی این فرم از روشنایی به دو دسته کلی ریسۀ شلنگی و ریسه نواری تقسیم می گردند. نوع شلنگی با توجه به نوع روشنایی و مواد سازنده، دارای دسته های مختلفی هستند:

ریسۀ شلنگی معمولی:

روشنایی این گروه که نوع قدیمی تر آن ها به شمار می روند، شبیه به لامپ های رشته ای است و ویژگی های همان لامپ ها را دارند. این روشنایی ها میزان مصرف برق بالایی دارند و همین طور گرمای زیادی نیز تولید می کنند. رنگ های مختلف ریسه شلنگی معمولی، به واسطه استفاده از شلنگ های رنگی است و خود لامپ نقشی در ایجاد رنگ ندارد. بسته های آن به اندازۀ 100 متر می باشد اما برش های آن یک متری خواهد بود.

ریسۀ شلنگی LED یا ریسۀ ال ای دی:

در ریسۀ شلنگی LED از لامپ های ال ای دی برای روشنایی استفاده می گردد. همان طور که می دانید انواع لامپ ال ای دی مصرف برق مناسبی دارند و می توان از آن ها در هر فضایی استفاده نمود. به علاوه لامپ های ال ای دی به کار رفته در ساخت این محصول گرمای زیادی تولید نمی کنند. به علاوه بر خلاف نوع معمولی، رنگ های متفاوت آن به واسطه وجود لامپ های رنگی درون آن می باشد. این دسته تنها درصورت روشن شدن رنگ خود را به نمایش می گذارند که استفاده از آن در تزیین در منازل، ویترین فروشگاه ها و... مناسب است. ریسۀ ال ای دی شلنگی دارای ریموت نیست و کنترل روشن و خاموش بودن آن به طور دستی انجام می گیرد. هم چنین برای استفاده از آن باید توجه داشت که در اندازه های 2 متری موجود هستند و سفارش آن باید به صورت زوج (مضربی از عدد دو) صورت گیرد.

ریسۀ شلنگی فلکسی:

تفاوت عمدۀ و ویژه ریسۀ فلکسی با دیگر انواع آن در این است که بر خلاف دیگر محصولات این مجموعه، نور ایجاد شده توسط آن نقطه نقطه نیست و به شکل یک دست دیده می شود. یکنواخت بودن نور فلکسی می تواند نقش مهمی در زیباتر دیده شدن آن داشته باشد. این روشنایی فلکسی قابل استفاده برای سقف ها نیست و در اماکن دیگر به کار می رود و استفاده از آن در زیر پل ها، برای نمای ساختمان ها و ... امکان پذیر است. ضد آب بودن و همین طور طول عمر بالای آن می تواند این محصول را به گزینه ای مناسب برای انتخاب در هر شرایطی تبدیل کند. هم چنین بر خلاف دیگر موارد معرفی شده که به صورت مخفی به کار می روند، یک نواخت بودن نور ریسۀ فلکسی می تواند آن را برای استفاده به عنوان نقش یا طرحی خاص نیز به کار برد. هم چنین می توان با استفاده از آن نوشته ای روی دیوار ایجاد کرد. قطر بدنه این محصول 1×2 سانتی متر است.

ریسۀ شلنگی نئون فلکسی:

ریسۀ شلنگی نئون فلکسی گران ترین مورد در نوع خود به شمار می آید، به مانند ریسۀ فلکسی قابل استفاده به صورت سقفی نبوده و برای نمای ساختمان ها به کار می رود. این محصول نیز نور یکنواخت ایجاد می کنند که نقطه نقطه نبودن نور آن باعث می شود استفاده از آن در شرایط ویژه و خاص امکان پذیر باشد. یک دست بودن نور ایجاد شده توسط این مدل از ریسه ال ای دی آن را بسیار جالب و مفید می سازد به این ترتیب که می توان از آن در ساخت المان و نوشته ای خاص استفاده کرد. در نوع نئون فلکسی در هر یک متر جای خاصی برای برش قرار دارد و به این ترتیب می توان هر ابعادی از آن را به سادگی استفاده نمود.

ریسۀ شلنگی SMD:

ریسۀ شلنگی اس ام دی یکی از بهترین انواع در نوع خود است که در ساخت آن از لامپ های SMD استفاده شده است. این لامپ دارای آی سی هایی با پایه کوتاه است. این پایه ها با استفاده از لحیم کاری بدون استفاده از سوراخ بر روی بورد نصب می گردند و با عبور جریان برق می توانند نور مناسبی را توزیع کنند. روشنایی اس ام دی به شکل چهار گوش هایی ظریف در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و تشکیل یک مجموعه کامل را می دهند. ریسه های اس ام دی مصرف برق بسیار پایین (حتی پایین تر از ال ای دی ها) دارند و به این ترتیب می توان به راحتی و بدون دغدغه مصرف برق از آن استفاده کرد. همچنین می توان این محصول را مجهز به ریموت کنترل نیز نمود که در این صورت روشن و خاموش کردن آن به سادگی امکان پذیر می باشد. همین طور نوع روشنایی و دفعات روشن و خاموش شدن آن ها نیز با استفاده از این ریموت ممکن است.

ریسه های شلنگی اس ام دی در دو نوع اصلی موجود می باشند. نوع اول آن ها رنگی ثابت دارند که تغییر نمی کند. اما نوعی دیگر از آن که به هفت رنگ معروف است، قابلیت تبدیل شدن به رنگ های مختلفی را دارد. یعنی می توان از یک نوار باریک با رنگ ها متعدد استفاده کرد. ریموت دار بودن آن نیز می تواند سهولت در تغییر رنگ آن را نیز فراهم کند. بسته های ریسه شلنگی smd به اندازه 100 متر است،  برش های آن به صورت 1 متری صورت می گیرد و دارای سطح مقطع مربعی هستند.

ریسۀ نواری SMD:

این نوع از روشنایی اس ام دی بر خلاف نوع شلنگی دارای قطر زیادی نیستند و به صورت نواری و باریک به فروش می رسند. اندازه طول آن تا 5 متر و یا نهایتا تا 10 متر است، اما این امکان وجود دارد که تا اندازه 3 سانتی متری نیز جدا شود. با استفاده از لحیم کاری می توان از روشنایی این ریسه نواری به سادگی استفاده کرد.

ریسۀ تک لاین و دولاین:

می توان از این مدل روشنایی به صورت یک یا دو لاین استفاده نمود. تمامی موارد معرفی شده در بالا از نوع تک لاین هستند. اما برخی از انواع LED و SMD می توانند دو لاین نیز باشند. این محصولات از دو رشته روشنایی تشکیل شده اند و به نام ریسه مکعبی نیز شناخته می شوند. نکته مهم اینکه ریسه دو لاین SMD بر خلاف دیگر نوع تک لاین آن، نمی تواند RGB باشند و به صورت تک رنگ عرضه می شوند. همان طور که مشخص است نوع دو لاین این نوع روشنایی از شدت نور بیشتری برخوردار هستند. تصویر زیر نشان دهنده نوع دو لاین این محصول است.

آموزش نصب جعبه مینیاتوری

جعبه فیوز یا تابلو برق انتهای یا تابلو برق واحدها هر سه اسم‌هایی هستند که برای جعبه فیوز به کار می‌روند، جعبه فیوز از قسمت‌های مهم در برق ساختمان است که در داخل هر واحد ساختمانی و معمولاً در ورودی واحد نصب می‌شود، سرخط تمام مصرف کننده‌های یک واحد مسکونی از آن تغذیه می‌شود، و در نقشه‌های برق ساختمان آن را با علامت اختصاری DP نشان می‌دهند.

جعبه مینیاتوری امروزه در تمامی ساختمان ها به دلیل نظم ایجاد شده در سیم کشی برق مورد استفاده قرار می گیرد. در گذشته  اغلب سیم کشی ها به روش جعبه تقسیم  بوده  است  که یکی از معایب این روش آشفتگی ظاهری در سیم ها ی مور استفاده می باشد. با استفاده از جعبه مینیاتورها، تمامی واحدهای یک ساختمان از یک منبع برای تأمین برق  استفاده می کنند. قاب مینیاتوری را می توان در راهرو و یا درب ورودی واحد نصب کرد.

تا چند سال قبل در ساختمان‌های مسکونی خبری از جعبه فیوز نبود و به روش جعبه تقسیم سیم کشی منازل انجام می‌شد. ولی از آن جا که جعبه فیوز مزیت‌های زیادی را با خود آورد. استفاده از آن فراگیر و حتی مقررات برق ساختمان استفاده از آن را الزامی کرد. بزرگترین مزیت جعبه فیوز این است که در صورت ایجاد مشکل در یک سرخط، تنها آن مسیر از مدار خارج می شود و برق بقیه مسیرها قطع نمی‌شود.

از آن جایی که سر خط همه مصرف کننده ها به آن منتهی می‌شود. پس این قسمت تأمین‌کنندۀ برق تمام اجزای یک واحد مسکونی است. برق ورودی به جعبه فیوز توسط یک کابل ۳ در ۴ -برای کنتورهای ۲۵ آمپر- یا یک کابل ۳ در ۶ -برای کنتورهای ۳۲ آمپر- از تابلو کنتور اصلی تامین می‌شود.

وقتی گفته می‌شود که یک جعبه فیوز هشت‌تایی است، یعنی این جعبه فیوز گنجانیش نصب ۸ فیوز مینیاتوری را دارد. جعبه فیوزها در هر سایزی که بخواهید در بازار موجودند، ولی در برق ساختمان بیشتر از نوع ۸ تایی تا ۱۲ تایی استفاده می‌شود.

نقشۀ سیمک شی و سربندی جعبه فیوز:

نقشۀ نصب فیوزهای مینیاتوری در تصویر زیر آمده است. نقشه فیوزهای فشنگی و فیوزهای اتوماتیک هم دقیقاً به همین شکل  است.

به خاطر شلوغ نشدن نقشۀ بالا ادامۀ سیم ارت رسم نشده است. کافی است تمام سیم های ارتی که به داخل جعبه فیوز می آید را با شمش ارت - شینۀ ارت - به سیم ارت اصلی وصل کنید. 

نکته: 

ورودی و خروجی در کلیدهای مینیاتوری مهم نیست، یعنی مهم نیست که ورودی از بالای فیوز باشد یا از پایین. ولی در استانداردهای برق ساختمان آمده است که ورودی را از بالای کلید مینیاتوری و خروجی از پایین فیوز باشد.

فیوز یا همان کلید محافظ جان که کم کم دارد جای خود را در برق ساختمان باز می کند، علاوه بر اضافه بار و اتصال کوتاه، می تواند از برق گرفتگی، شوک الکتریکی، جریان نشتی و افزایش ولتاژ هم از مدار شما محافظت کند.

این فیوز ها ۲ ورودی و ۲ خروجی دارند. چون علاوه بر سیم فاز، سیم نول هم به فیوز محافظ جان وصل می شود. نقشه نصب فیوز محافظ جان در پایین رسم شده است.

می بینید که فاز و نول از قسمت بالای کلید محافظ جان وارد شده و از قسمت پایین خارج می شود. ولی برای فیوزهای مینیاتوری و فشنگی اینکه ورودی از بالا باشد یا پایین، مهم نیست.

نکته: 

در مقررات جدید مبحث ۱۳ آمده است که نصب یک عدد فیوز اصلی، قبل از کلید محافظ جان الزامی است. یعنی در تصویر بالا بایستی یک عدد فیوز مینیاتوری ۳۲ آمپر قبل از محافظ جان نصب شود.

 حال به سراغ این موضوع می رویم که، ظرفیت فیوزهایی که در جعبه فیوز استفاده می کنیم، چقدر باید باشد؟ یا فیوزهای جعبه فیوز باید چند آمپر باشند؟

* برای سرخط روشنایی ها از فیوز ۱۰ آمپر نوع B استفاده کنید. (B10)

* برای سرخط پریز های آشپزخانه از فیوز ۱۶ آمپر نوع C استفاده کنید. (C16)

* برای سرخط پریزهای پذیرایی و اتاق خواب از فیوز ۱۶ آمپر نوع C استفاده کنید. (C16)

* برای فیوز اصلی از نوع ۲۵ یا ۳۲ آمپر -بسته به آمپراژ کنتور- استفاده کنید. فیوز اصلی هم می تواند نوع B و هم می تواند نوع C انتخاب شود. ولی بهتر است که نوع B انتخاب شود زیرا معمولاً در کنتورهای برق از فیوزهای نوع C استفاده می‌شود، و بهتر است که فیوز پایین دست آن (یعنی همان فیوز اصلی داخل جعبه فیوز) از نوع B انتخاب شود تا در صورت بروز اتصالی، اول فیوز داخل جعبه فیوز بپرد.

* کلید محافظ جان باید با فیوز اصلی هم آمپر باشند. یعنی اگر فیوز اصلی ۳۲ آمپر است، محافظ جان هم باید ۳۲ آمپر باشد.

* برای سرخط کولر آبی از فیوز ۱۶ آمپر نوع C استفاده کنید. (C16)

الکتریسیته چگونه کار می کند؟

تصویر بالا به صورت شماتیک پاسخ این که الکتریسیته و برق چگونه کار می کند را توصیف می کند.

پس اگر بخواهیم تصویر بالا را تفسیر کنیم می گوییم: 

ولتاژ سعی دارد تا جریان را از داخل سیم عبور دهد ولی مقاومت در برابر عبور جریان ایستادگی می کند.

ابتدا به تعریف ولتاژ و جریان می پردازیم.

ولتاژ:

ولتاژ در واقع یک نیرو است که سبب می شود تا جریان الکتریکی در سیم (یا مدار ) حرکت کند. و واحد اندازه گیری آن ولت است.

ولتاژ برق برای مصارف خانگی ممکن است در کشورهای مختلف با یکدیگر تفاوت داشته باشد. ولی در کشور ما این مقدار حدوداً روی ۲۲۰ ولت قرار دارد.

جریان: 

حرکت بار الکتریکی (الکترون ها) در سیم یا مدار را جریان الکتریکی گویند که واحد آن آمپر است.

مقاومت: 

به هر قطعه یا عنصری که در مقابل حرکت الکترون ها مخالفت کند مقاومت گویند.

هر چه سطح مقطع سیم شما بزرگتر باشد، جریان بیشتری می تواند از آن سیم عبور کند.

به این نکته توجه کنید که:

ولتاژ دادنی و جریان گرفتی است.

یعنی اگر ما یک وسیله داشته باشیم که با ولتاژ ۱۱۰ ولت کار می کند و ما به اشتباه آن را به ولتاژ ۲۲۰ ولت وصل کنیم. مطمئنن آن وسیله آسیب می بیند. ولی در مورد جریان این طور نیست. یعنی اگر ما یک وسیله داشته باشیم که ۲ آمپر جریان مصرف می کند، در صورتی که آن را به یک منبع تغذیه ۳ آمپر وصل کنیم، آن دستگاه فقط به اندازه آن ۲ آمپری که نیاز دارد از منبع تغذیه برمی دارد و آسیبی به مدار آن وارد نمی شود.

گفتن این نکته هم خالی از لطف نیست:

در برق قانونی وجود دارد به نام قانون ۳۰ درصد. یعنی اگر شما وسیله ای دارید که ۷ آمپر جریان می کشد. بهتر است از سیمی برای برق رسانی به آن استفاده کنید که توانایی عبور ۱۰ آمپر جریان برق را داشته باشد. زیرا همیشه شرایط ایده آل برای آن سیم فراهم نیست و حتی کاهش یا افزایش دما می تواند به عبور جریان در آن سیم تاثیر بگذارد.

یک مثال دیگر از قانون ۳۰ درصد: 

فرضاً اگر شما در جایی یک دوربین مدار بسته نصب کرده اید که روی آن نوشته شده است که یک آمپر جریان مصرفی آن دوربین است، بهتر است از یک منبع تغذیه ۱٫۳ آمپری برای تغذیه آن استفاده کنید.

یک برق کار باید بداند که در هر قسمت از ساختمان حدوداً چه مقدار برق مصرف می شود و با توجه به این قضیه سیم مناسب را در سیمکشی آن قسمت به کار ببرد. و از فیوز مناسب برای سرخط آن بخش از ساختمان استفاده کند.

روش تنظیم پریزهای تایمردار

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که بخواهید بعضی از وسایل برقی منزل یا محل کارتان را در یک زمان مشخص روشن یا خاموش کنید. مثلاً عادت داشته باشید که شب ها با کولر روشن بخوابید و بخواهید که کولر خودش بعد از یک ساعت خاموش شود. یا این که یک مرکز پرورش قارچ دارید که می خواهید یک دستگاه تهویه را در ساعت های مشخصی خاموش و روشن کنید تا هم در مصرف برق صرفه جویی کرده باشید و هم هوای مناسبی برای رشد قارچ ها ایجاد کرده باشید و ...

یک پریز تایمردار می تواند مشکل شما را حل کند. انواع مختلفی از این دستگاه در بازار موجود است.

این دستگاه در واقع به عنوان یک واسط بین پریز برق و دستگاه موردنظر عمل می کند. یعنی از یک طرف دارای یک دو شاخه جهت اتصال به پریز برق و از طرف دیگر دارای یک پریز برای خروج برق است.

تنظیم این دستگاه به این صورت است. بر روی دستگاه تعدادی شماره مشاهده می کنید که یا به صورت ۱۲ ساعته و یا به صورت ۲۴ ساعته بر روی یک قسمت دایره ای متغییر درج شده است. فرض می کنیم هم اکنون ساعت ۱۱ شب است، پس نشانگر را روی عدد ۱۱ قرار می دهیم. مطابق تصویر زیر:

بر روی دستگاه ۹۶ دیپ سوئیچ قرار گرفته که هر کدام معرف ۱۵ دقیقه است. (پس حداقل زمان قابل تنظیم ۱۵ دقیقه است).

حال فرضاً می خواهید به تایمر دستور دهید که دستگاه شما را در ساعت ۵ روشن کند و در ساعت ۶ خاموش. پس دیپ سوئیچ های بین عدد ۵ تا ۶ را تغییر حالت دهید (یعنی به سمت بالا بکشید).

این عمل را می توانید برای هر ساعت مورد نظری که می خواهید انجام دهید. این برنامه ریزی شما در روزهای بعدی هم به همین صورت تکرار خواهد شد.

از این سیستم می توانید برای مواقعی هم که در سفر هستید استفاده کنید تا تعدادی لامپ را روشن کند و این گونه دزدها فکر کنند که کسی در منزل است.

انواع مختلفی از این پریزهای تایمردار در بازار موجود است که قیمت های آن از ۳۰ هزار تومان شروع شده و تا ۷۰ هزار تومان ادامه دارد، که پیشنهاد ما به شما خرید جنس اصلی آن به قیمت ۷۰ هزار تومان است.

دستگاهی که در بالا مشاهده کردید از نوع آنالوگ بود که فقط قابلیت برنامه ریزی برای ۲۴ ساعت را دارد و در طول هفته همان برنامه روز قبل را تکرار می کند. اگر برنامه ریزی شما در هر کدام از روزهای هفته با بقیه روزها فرق دارد، پس شما نیاز دارید که یک تایمر دیجیتال هفتگی خریداری کنید.

خروجی که معمولاً می توانید از پریزهای تایمردار موجود در بازار بگیرید ۱۶ آمپر و تا ۳۶۰۰ وات توان است.

کابل برق مناسب برای کولر گازی

برای برق رسانی به کولر گازی از چه کابلی استفاده کنیم؟؟؟ 

معمولاً بر روی پلاک کولر گازی ها مقدار ظرفیت سرمایشی و گرمایشی آن ها به وات نوشته شده است. که اگر این مقدار را بر ۳٫۵ تقسیم و بر ۱۲ ضرب کنیم یک مقدار به دست می آید که به آن BTU یا British Therminul Unit گفته می شود (البته با اندکی اختلاف). شاید مقدار BTU را مستقیماً هم روی پلاک کولر گازی نوشته باشند.

مثال:

فرض کنید ظرفیت سرمایشی یک کولر گازی ۷۰۰۰ وات باشد. اگر ما این مقدار را بر ۳٫۵ تقسیم و آنگاه بر ۱۲ ضرب کنیم، به عدد ۲۴۰۰۰ می رسیم که این کولر گازی در بازار به ۲۴ هزار معروف است که منظور همان مقدار BTU  آن است.

بعد از این که مقدار BTU کولر گازی مشخص شد آن را بر ۲۰۰۰ تقسیم کنید. عدد به دست آمده مقدار جریان مصرفی آن کولر گازی بر حسب آمپر است. پس یک کولر گازی ۲۴ هزار حدوداً ۱۲ آمپر جریان می کشد.

مشخصات روی برچسب:

روی پلاک بعضی از کولر گازی ها، مقدار جریان مصرفی آن ها هم نوشته شده است. و نیازی به محاسبات بالا نیست. 

سایز کابل:

شاید الان به این نتیجه رسیده باشید که یک سیم شماره ۱٫۵ برای برق رسانی به این کولر گازی مناسب باشد!!!

ولی جواب از لحاظ تئوری بله است و از لحاظ عملی خیر.

می دانیم که یک سیم شماره ۱٫۵ می تواند حدوداً ۱۶ آمپر برق را از خود عبور دهد و یک سیم شماره ۲٫۵ حدوداً ۲۰ آمپر. این مقادیر در صورتی است که شرایط ایده آل برای سیم برق فراهم باشد. مثلاً دمای هوا ۲۴ درجه باشد، طول سیم خیلی زیاد نباشد، سیم در مسیر تکه تکه و چسب خورده نباشد و … که همیشه این شرایط فراهم نیست. در ضمن کولر های گازی در زمان استارت اولیه جریان بیشتری (تا ۱٫۵ برابر حالت عادی) مصرف می کنند.

پس اگر فاصله کابل مصرفی تا محل کولر گازی حدوداً ۱۰ متر است و ظرفیت کولر گازی حداکثر ۱۸۰۰۰ بی تی یو می باشد. می توان از کابل ۲ در ۲٫۵ استفاده کرد.

اگر ظرفیت کولر گازی بین ۱۸۰۰۰ تا ۳۲۰۰۰ بی تی یو است و طول کابل هم حدوداً ۲۰ متر است، باید از کابل ۲ در ۴ استفاده کرد.

و اگر ظرفیت کولر گازی بالاتر از ۳۲۰۰۰ BTU است ، باید از کابل ۲ در ۶ استفاده کرد.

نکته: 

اگر در ساختمان ارت اجرا شده است. باید یک  رشته سیم دیگر به عنوان ارت رد کنید.

بهتر است که از سیم های تکه تکه و چسب خورده استفاده نکنیم. زیرا سیم ها در محل هایی که با نوار چسب به هم وصل می شوند دچار گرمای شدید و آتش سوزی می شوند. بهتر است سیم ها مستقیم از جعبه فیوز یا کنتور اصلی تا محل کولر گازی کشیده شود. متأسفانه سیم های تقبلی هم در بازار زیاد شده، به طوری که سیم های ۲/۵ به اندازه سیم های ۱/۵ و سیم های ۴ به اندازه سیم های ۲/۵ هستند. پس همیشه سیم ها را از فروشگاه های معتبر تهیه کنید.

با توجه به محاسبات بالا فیوزی هم که سر راه کولر گازی نصب می کنید حدوداً باید ۲۰ تا ۲۵ آمپر باشد. البته اگر کولر گازی شما کمتر از ۱۸ هزار BTU است، فیوز های با ظرفیت کمتر هم می تواند جواب گوی کار شما باشد.

یک نکته برای برق کارها:

در یک تقسیم بندی کلی می توان گفت که کولرهای گازی خانگی، یا یک تکه هستند یا دو تکه (اسپیلت). اگر برای یک کولر گازی یک تکه سیم کشی می کنید، فقط کافیست دو رشته سیم شماره ۴ را مستقیم از جعبه فیوز تا محل نصب کولر ببرید. (یعنی شیار بزنید، لوله قرار دهید و سپس کابل را رد کنید).

اما سیم کشی یک کولر گازی دو تکه به این صورت است:

برای بیشتر کولر های گازی دو تکه باید برق را فقط تا محل کمپرسور (که معمولاً در تراس یا پشت بام نصب می شود) ببرید. ولی در بعضی از مدل ها باید برق تا محل یونیت داخلی برده شود. پس اگر شما به عنوان یک برق کار، یک ساختمان را از پایه سیم کشی می کنید و از این اطلاع ندارید که بعداً قرار است صاحب خانه کدام مدل را برای خانه اش خریداری کند، باید برق را تا هر دو محل ببرید. بهتر است از جعبه فیوز تا محل کمپرسور (یونیت خارجی) یک لولۀ P.V.C ۱۶ قرار دهید و بعد از محل کمپرسور تا محل کولر گازی (یونیت داخلی) هم یک لولۀ دیگر نصب کنید.

نکته: 

معمولاً کابل برق کولر های تا ۱۸۰۰۰ بی تی یو به محل پنل (یونیت داخلی)  و کولرهای با ظرفیت بالاتر به محل کمپرسور می رود.

نکته: 

تمیز بودن کندانسور جهت عبور جریان هوا تا میزان زیادی از برق مصرفی کولر می‌کاهد.

نکته: 

نصب کندانسور در سایه باعث جلوگیری از هدر رفت قابل توجهی از برق مصرفی آن‌ها خواهد شد.

نکته: 

در صورت امکان کولر گازی را در مسیر باد نصب کنید، زیرا این کار باعث انتقال بهتر حرارت در کندانسور شده و در نتیجه راندمان کولر افزایش یافته و مصرف برق کاهش خواهد یافت.

نکته: 

خیلی از دوستان هم سوال می کنند که کابل فرمان چیست و برای کابل فرمان از چه کابلی استفاده کنیم. 

پاسخ: ” به کابلی که از محل کولر گازی (یونیت داخلی) تا کندانسور (یونیت خارجی) کشیده شده، کابل فرمان گفته می شود. و از اسم آن مشخص است که برای تبادل فرمان بین این دو قسمت استفاده می شود. نصب کابل فرمان به همراه لوله مسی بر عهدۀ ما برق کارها نیست و نصب آن بر عهدۀ نصاب کولر گازی ست. ولی بد نیست بدانید که تعداد رشته های کابل فرمان در بعضی از مدل ها، ۴ رشته یا ۵ رشته یا ۶ رشته یا ۷ رشته به نمره ۱/۵ است، که تعداد رشته های آن به نوع و امکانات کولر گازی بستگی دارد.

روش نصب لوستر

در نصب لوستر ها مهم ترین کار، طریقۀ نصب قلاب و زنجیر برای لوستر است. اگر ساختمان هنوز نیمه کاره است، بهترین کار این است که یک زنجیر را به تیر آهن های سقف جوش دهید. که این بهترین و ایمن ترین روش برای آویزان کردن لوستر است.

اگر لوستر تازه ای خریداری کرده اید و قصد نصب کردن آن را دارید، پیشنهاد می کنیم نکاتی که به صورت مرحله به مرحله در ادامه است را مطالعه کنید تا بتوانید بدون کمترین خطایی این امر را به سرانجام برسانید:

مرحلۀ اول – قطع کردن فیوز: 

به دلیل این که قرار است با برق در تماس باشیم پیش از هر حرکتی، باید فیوز مربوطه را قطع کنیم. حتماً بعد از قطع کردن فیوز، به هنگام جدا کردن سیم های برق لوستر قبلی دقت داشته باشید و بدون آن که به سیم ها دست بزنید با استفاده از فاز متر از قطع بودن برق اطمینان پیدا کنید. سپس با خیال راحت سیم ها را جدا کنید. و لوستر قبلی را از قلاب جدا کرده و از سقف پایین بیاورید.

مرحلۀ دوم – زنجیر لوستر جدید را اندازه کنید: 

معمولاً شرکت های تولید لوستر به اندازۀ کافی زنجیر به لوستر متصل می کنند، ولی اگر سقف شما کوتاه باشد باید تعدادی از حلقه های زنجیر را از آن جدا کنید. با استفاده از یک انبردست و یا دم باریک می توانید به حلقه ها تابی بدهید و آن را از حلقه های دیگر جدا کنید. دقت داشته باشید بعد از کم کردن حلقه ها باید مجدداً سیم برقی که از میان زنجیرها عبور کرده بود را از میان زنجیرها عبور دهید.

مرحلۀ سوم – آویزان کردن لوستر از قلاب سقف: 

معمولاً قلاب در سقف موجود است، اگر قلابی در سقف مشاهده نمی کنید باید کار افزودن قلاب را نیز خودتان انجام دهید. این امر با سوراخکاری و افزودن رول پلاک و یک قلاب ساده به سادگی انجام می شود. فقط توجه داشته باشید برای ایجاد سوراخ در سقف باید محلی را انتخاب کنید که سیم از آن محل عبور نکرده باشد.

الف: 

اگر سقف اتاق از نوع سقف کاذب نیست، شما باید از رول بولت هایی که در تصویر پایین آمده است استفاده کنید.

رول بولت پروانه ای

این رول بولت ها در اندازه های مختلف در بازار وجود دارد و هر چه لوستر شما سنگین تر باشد، باید از رول بولت های بزرگتری استفاده کنید. نحوۀ نصب آن ها هم به این صورت است که ابتدا با دریل سقف را سوراخ کنید طوری که رول بولت با یک فشار خیلی کم داخل سوراخ قرار گیرد. آنگاه قسمت چنگک مانند آن را با انبردست آن قدر بچرخانید که پره های رول بولت در سقف باز شود و کاملاً محکم شود. آن گاه لوستر را به چنگک رول بولت وصل کنید و سپس سیم های که از کلید برق آمده را به لوستر وصل کنید.

این نوع رول بولت ها توانایی تحمل لوسترهای با وزن حداکثر ۱۵ کیلوگرم را دارند.

ب: 

اگر سقف کاذب است و وزن لوسترها حداکثر ۱۰ کیلوگرم است می توانید از رول بولت های پروانه ای که در تصویر زیر می بیند، استفاده کنید.

پیچ پروانه ای

برای نصب این مدل رول بولت ها، باید با دریل، سقف را سوراخ کنید (پیشنهاد ما متۀ شماره ۱۶ است)، به طوری که انگشت شست شما به راحتی داخل سوراخ جا شود. آنگاه پروانه های پیچ را بسته و آن را در سوراخ فشار دهید. مشاهده می کنید که پروانه های آن در داخل سقف کاذب باز می شود. حالا قسمت چنگک مانند آن را بچرخانید تا محکم شود. آنگاه لوستر را به آن آویزان کنید. مانند تصویر زیر:

ج: 

اگر وزن لوستر بیشتر از ۱۰ کیلوگرم است، حتماً باید به نحوی سقف کاذب را بردارید و به سقف اصلی ساختمان برسید. بعد قلابی را به سقف اصلی ساختمان جوش دهید یا از رول بولت هایی که در قسمت الف توضیح داده شد، استفاده کنید.

د: 

حالا به سراغ سقف های یونولیت ( آکاستیو یا آکاسیو ) می رویم. نصب لوستر بر روی سقف های یونولیت سخت تر و وقت گیرتر از سقف های دیگر است. در این نوع سقف ها ابتدا به وسیله یک گردبر به قطر حدوداً ۱۲ سانتی متر، یک سوراخ در سقف ایجاد کنید. وقتی که به آکاستیوهای سقف رسیدید با یک پیچ گوشتی، شروع به ساییدن آکاستیوها کنید تا به یک سقف بتنی برسید ( مطمئن باشید که به یک سقف بتنی خواهید رسید). حدوداً قطر این آکاستیوها ۲۵ سانتی متر است. حالا بقیه مراحل شبیه قسمت الف است. یا می توانید از سه عدد پیچ و رول پلاک هم استفاده کنید. اگر لوستری که نصب می کنید از نوع صفحه ای و چسبیده به سقف است پس نیازی به پر کردن آن سوراخی که ایجاد کرده اید نیست زیرا لوستر روی آن را می پوشاند. ولی اگر لوستر شما  از نوع آویزان است، باید از یک گچ کار بخواهید که آن سوراخ را پر کند.

در نصب لوستر های صفحه ای در سقف های یونولیت یک نکته وجود دارد. بعد از این که به سقف بتنی رسیدید و رول بولت یا پیچ رول پلاک را نصب کردید، آن گاه به وسیلۀ سیم رابیتس مرکز قسمت فلزی بعلاوه شکل این لوسترها را با انبردست به رول بولت وصل کنید. سیم رابیتس را چند دور، دور آن بچرخانید تا از محکم بودن آن مطمئن شوید. چهار عدد پیچ ام دی اف هم به آن بزنید تا این طرف و آن طرف نرود. آنگاه لوستر را به قسمت فلزی به علاوه شکل وصل کنید. منظور از قسمت فلزی بعلاوه شکل قطعه ای است که در تصویر زیر می بینید.

اگر سیم برق از قبل تعبیه نشده است. با یک پیچ گوشتی یک شیار کوچک در سقف ایجاد کنید و سیم برق دو رشته را در شیار قرار داده و روی آن را با یک لیسه پلاستیکی، گچ کنید.

مرحلۀ چهارم – متصل کردن سیم های برق: 

برای اتصال سیم ها باید از ترمینال برق استفاده نمائید. در صورتی که کلید شما دوپل است به یک ترمینال سه تایی نیاز دارید و در صورتی که کلید شما تک پل است یک ترمینال دوتایی کافی است. در کلیدهای دوپل سه سیم در سقف مشاهده می کنید که ۲ تای آن ها فاز (برق دار) و دیگری نول (بدون برق) است. 

در کلیدهای تک پل نیز دو سیم وجود دارد که یکی از آن ها فاز و دیگری نول است. معمولاً سیم های فاز با رنگ قرمز و سیم نول با رنگ های آبی مشخص اند. البته برای تشخیص سیم های فاز (در صورت وصل بودن برق) می توان از فازمتر استفاده کرد. در صورتی که تعداد سیم هایی که در بالای لوستر است ۳ تا بود یعنی سیستم لوستر شما دو پل است، که می توانید به سادگی به کلیدهای دوپل وصل کنید. برای این کار کافی است سیم تک را به عنوان نول در نظر بگیرید و سیم جفتی (دو سیم متصل به هم) را فاز در نظر بگیرید. 

هر سیم فاز لوستر را به یک سیم فاز سقف و تک سیم نول را به تک سیم نول سقف وصل نمائید. در صورتی که لوستر شما ۳ سیم داشت و در سقف شما تنها ۲ سیم موجود بود باید سیم جفتی لوستر را بعد از لخت کردن به یکدیگر متصل کنید و به عنوان فاز در نظر بگیرید و سیم تکی را نیز به عنوان سیم نول در نظر داشته باشید و سپس مطابق مراحل بالا فاز لوستر را به فاز سقف و نول لوستر را نیز به نول سقف متصل نمائید.

مرحلۀ پنجم – زیباسازی محل اتصال: 

در این مرحله باید قطعۀ زنبق شکل لوسترتان را بالا بکشید وسیم های اضافی را پشت آن مخفی کنید و بعد به وسیلۀ پیچ و یا قطعه پلاستیکی آن زنبق را در آن بالا ثابت کنید.

مرحلۀ ششم – نصب حباب ها یا شیدها و سپس لامپ ها: 

بسته به نوع لوستری که خریداری کرده اید حباب یا شیدهای لوستر را متصل کنید. پس از نصب حباب ها لامپ ها را در جای خود بپیچانید. البته در برخی مدل ها که شیدها بر روی لامپ ها قرار می گیرد ابتدا باید لامپ ها را متصل کنید و سپس شیدها را بر روی آن سوار کنید.

مرحلۀ هفتم – وصل کردن فیوز برق و آزمایش روشن شدن لوستر: 

در این مرحله فیوزی را که در مرحله اول قطع کرده بودید، مجدداً وصل کنید و با زدن کلید لوستر آن را روشن نمائید. در صورتی که کلیه لامپ ها روشن شد، به این معناست که شما کلیۀ مراحل را به درستی انجام داده اید. در صورتی که یک یا چند لامپ روشن نمی شود ابتدا اطمینان حاصل کنید که لامپ ها سوخته نباشند و سپس یک به یک مراحل پیش را چک کنید.

جعبه تقسیم برق (جانکشن باکس)

جعبه تقسیم (جانکشن باکس) محفظه ای جهت اتصالات الکتریکی می باشد به گونه‌ای که  اتصالات را از دید پنهان کرده و مانع دسترسی آسان به آن ها می شود. جعبه تقسیم فلزی یا جعیه تقسیم پلاستیکی به عنوان بخشی از سیستم کاندوئیت حساب می شوند و بیشتر در سقف، زیر زمین و یا در نزدیکی تابلو های توزیع در مراکز تجاری و صنعتی کاربرد دارند.

سیم‌ها از طریق لولۀ برق یا کابل به جعبه تقسیم وارد می‌شوند و به وسیلۀ ترمینال‌های موجود در جعبه تقسیم انشعاب گرفته می‌شوند.

در سیم‌کشی ساختمان اغلب لازم است که از سیم‌ها انشعاب گرفته شود. به همین دلیل در مسیر سیم‌ها جعبه‌ای به‌نام جعبه تقسیم قرار داده می‌شود. جعبه تقسیم بر دو نوع جعبه تقسیم روکار و جعبه تقسیم توکار موجود می‌باشد. جعبه تقسیم روکار از جنس کائوچو یا چدن است که در داخل آن چهار استوانهٔ شیاردار قرار دارد. سیم‌ها داخل شیار قرار می‌گیرند و به وسیلهٔ پیچی که روی آن‌ها قرار گرفته محکم می‌شوند. پس از اتصال و انجام کار در جعبه تقسیم را می‌بندند. جعبه تقسیم روی سطح کار (دیوار – تخته) نصب می‌شود. جعبه تقسیم توکار از جنس فلزی یا پلاستیکی ساخته می‌شود. داخل قوطی فلزی را به وسیلهٔ مقوا عایق‌بندی می‌کنند و در داخل کار قرار می‌دهند.

 در سیم‌کشی برق ساختمان‌ها، جعبه تقسیم یکی از ابزارهای مفید است که برای نصب تعدا زیادی سیم و ابزار برقی و محافظت از آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. جعبه‌های تقسیم در اشکال و سایزهای مختلف وجود دارند. این جعبه‌ها برای پریزها، سوییچ‌ها، لامپ‌های داخل سقف و هم چنین برای خشک نگه داشتن و محافظت از سیم‌های به هم تابیده شده مورد استفاده قرار می‌گیرند.

بر اساس سایز و شکل، جعبه تقسیم‌ها مقادیر متفاوتی از سیم‌ها را در خود نگه می‌دارند. جعبه‌های تقسیم گرد، مربع، مستطیل،کم عمق، ضد آب، و منعطف هستند. با توجه به نیازتان و متناسب با ساختمان ممکن است در جایی به یک جعبه تقسیم نیاز باشد و در جایی دیگر چند جعبه تقسیم برای اضافه کردن تعداد زیادی از وسایل و سیم‌های برقی نیاز باشد. بنابراین با توجه به تعداد و سایز سیم‌ها و سایر قطعاتی که در جعبه تقسیم قرار می‌گیرد، نوع جعبه تقسیم متناسب انتخاب می‌شود. برای مثال ممکن است با توجه به حجم سیم‌ها نیاز باشد جعبه تقسیم عمیق‌تری انتخاب شود.

یکی از انواع جعبه تقسیم‌ها، جعبه تقسیم پلاستیکی است که دارای مزایایی می‌باشد. جعبه تقسیم پلاستیکی نارسانا و نصب آن بسیار راحت است. جعبه‌های تقسیم پلاستیکی بر دیواره خود یکسری اطلاعات راجع به عمق، حجم و ... دارند که به شما کمک می‌کند تا بهترین انتخاب را با توجه به کار خود داشته باشید و پریزها، سوییچ‌ها و لوازم برقی دیگر را به‌خوبی برای نصب و عملکرد بهتر، در کنار هم قرار دهید.

بعضی اوقات نیاز است که جعبه‌ تقسیم در خارج از ساختمان نصب شود، برای این منظور جعبه تقسیم پلاستیکی می تواند بهترین انتخاب باشد. جعبه‌های تقسیم ضد آب اگر به‌درستی نصب شوند می توانند به خوبی از سیم ها و وسایلی که داخلشان هست، محافظت کرده و مانع از خیس شدن و قطعی آن‌ها شوند. پلاستیکی بودن جعبه تقسیم و نارسانا بودن آن سبب می‌شود تا در صورت تماس سیم‌ها با بدنه جعبه تقسیم، اختلال و قطعی به وجود نیاید.

تا چند سال قبل برقکارها از جعبه تقسیم در برق کشی استفاده می کردند. ولی این روزها دیگر استانداردها و مهندسین ناظر برق اجازۀ استفاده از آن روش قدیمی را نمی دهند. و باید به روش جعبه فیوز سیم کشی کرد.

ولی از آن جایی که شاید برای شما هم پیش بیاید که بخواهید برق ساختمان یک منزل مسکونی قدیمی را عیب یابی کنید، روش کار آن را توضیح میدهیم.

از جعبه تقسیم برای انشعاب گرفتن در مسیر لوله ها و سیم ها استفاده می شود. در برقکاری قدیمی به این صورت بود که بالای هر کلید برق، و در ارتفاع ۴۰ سانتی متر زیر سقف، یک جعبه تقسیم نصب می کردند. تا سیم نول را به داخل کلید نبرند و در همان جعبه تقسیم آن را با سیم نولی که به لامپ می رود، سربندی کنند.با این روش سیم و لوله کمتری مصرف میشد.

روش لوله گذاری در جعبه تقسیم به صورت شکل زیر بود. در تصویر زیر خطوط قرمز لوله برق هستند.

 در داخل بعضی از جعبه تقسیم ها چهار عدد پیچ وجود دارد و در داخل بعضی مدل ها چیزی نیست و باید سیم ها را با چسب برق سربندی کنید. نقشۀ سربندی سیم ها هم به صورت زیر است. مشاهده می کنید در حالت معمولی، چهار لولۀ برق که هر کدام دو یا سه رشته سیم دارند به داخل جعبه تقسیم می آید. اگر در آن منزل مسکونی ارت اجرا شده باشد، لوله ها دارای سه رشته سیم و اگر ارت اجرا نشده باشد، لوله ها فقط دو رشته سیم دارند. این چهار لوله ای که گفتیم به شرح زیر است.

- یکی ورودی برق

- یکی خروجی برق

- یکی به کلید برق

- یکی به لامپ

در تصویر بالا:

سیم سبز زرد، سیم ارت.

سیم مشکی، نول

سیم قرمز، فاز

سیم قهوه ای هم سیمی است که با زدن کلید برق، فاز دار می شود و به لامپ می رود. ( اصطلاحاً دستک)

علت چشمک زدن لامپ های کم مصرف و روش رفع آن

اگه لحظه روشن شدن لامپ کم مصرف به آن دقت کنید، می بینید که لامپ کم مصرف چند لحظه دیرتر از زدن کلید روشن می شود. به این دلیل که تا رسیدن به ولتاژی مناسب، رگوله شده و برای تحریک الکترون های داخل لامپ کمی زمان صرف می شود.

درون لامپ کم مصرف یک مدار یکسو کننده وجود دارد (مبدل برق شهر به برق مستقیم یا DC). مقدار ولتاژ خازن بعد از یکسو شدن باید به یک مقدار خاصی رسیده (شارژ شده) تا عملیات شروع شود ( شارژ شود). در اکثر مواقعی که لامپ کم مصرف چشمک می زند ، به دلیل وجود خازن می باشد،  یعنی زمانی که ولتاژ خیلی کم به این خازن می رسد، شروع به شارژ شدن کرده و با سرعت روی المان های مار تخلیه می شود. زمانی که لامپ کم مصرف چشمک می زند یعنی خازن بار خودش را بر روی المان های مدار تخلیه کرده و دوباره شروع به شارژ شدن می کند. این چرخه یا سیکل تا آخر ادامه پیدا می کند به همین دلیل لامپ کم مصرف هر چند ثانیه یا دقیقه یک بار چشمک می زند. در کل مقدار کمی از جریان به لامپ کم مصرف رسیده و آن جریان کم، نمی تواند لامپ را به طور کامل روشن کند ولی برای شارژ و دشارژ شدن خازن کافیست. شارژ شدن خازن طول کشیده اما تخلیه آن لحظه ایست.

شاید برای ما هم اتفاق افتاده باشد که لامپ کم‌مصرفی را داشته باشیم که چشمک می زند و به خصوص در شب مزاحمت ایجاد می‌کند، در اول شاید به نظر برسد لامپ کم‌مصرف ما مشکل دارد و قصد تعویض آن را داشته باشیم، در ادامه به دلایل ایجاد چنین مشکلی می‌پردازیم و راهکار حل این مشکل را به شما خواهیم گفت.

۱- کلید چراغ داری که برای قطع و وصل لامپ کم‌مصرف استفاده می‌شود:

بله؛ درست است یکی از مهم‌ترین احتمال‌ها کلیدی است که برای این لامپ استفاده می‌شود، اگر توجه کنید داخل بعضی از کلیدهای برق  چراغ کوچکی روشن است که برای مشخص شدن جای کلید در شب است کاربرد دارد، اگر چنین کلیدهایی لامپ را قطع و وصل می‌کند برای لامپ مشکل ایجاد می‌کند و باعث چشمک زدن آن می‌شود، دلیل این عمل هم این است که وقتی کلید قطع است یک برق کمی از چراغ داخل کلید عبور می‌کند و به لامپ می‌رسد.

راهکار:

قاب کلید خود را به‌وسیلۀ یک‌فاز متر باز کنید و لامپ داخل کلید را بیرون بکشید یا یک‌ رشته از سیم‌های لامپ داخل کلید را قطع کنید، اگر مشکل حل نشد راهکار دوم را بررسی کنید.

۲- سیم فاز مستقیم به لامپ کم‌مصرف وصل است:

برای روشن شدن لامپ باید مسیری از فاز به نول یا بالعکس وجود داشته باشد، مثلاً وقتی شما کلید برق را می زنید در واقع لامپ بین فاز و نول قرار می گیرد ،به این ترتیب جریان از طریق لامپ بین فاز و نول جابجا می شود. در برخی از ساختمان ها، به اشتباه یا عمدی سیم فاز را مستقیماً به مصرف کننده وصل کرده و نول را به کلید وصل می کنند. در چنین مواردی وقتی فاز مستقیماً به لامپ کم مصرف می رود، بدنه لامپ، سرپیچ، دیوار، سقف یا یک تکه آهن، فلز می تواند نقش نول را ایفا کند اما نه به اندازه ای که جریان کامل رد بشود. این جریان کم باعث چشمک زدن لامپ کم مصرف بشود. 

راهکار:

برای حل چنین مشکلی باید منشأ سیمی که به لامپ آورده  شده را پیدا کنید و جای فاز و نول را عوض کنید. به‌طور مثال اگر مستقیم به جعبه‌فیوز رفته باشد باید در آن جا جای نول و فاز را جابجا کنیم تا لامپ کم‌مصرف درست عمل کند.

۳- استفاده از دیمر به‌جای کلید برای لامپ کم‌مصرف:

اگر روی کارتن‌های لامپ کم‌مصرف هم توجه کرده باشید نوشته‌شده  که از دیمر برای خاموش و روشن کردن لامپ استفاده نکنید (دیمر وسیله‌ای است که برق خروجی آن قابل تنظیم است همانند یک شیر آب که  می‌توانیم مقدار آب موردنیاز خود را کم‌وزیاد کنیم، بیشترین کاربرد آن در منازل برای پنکه‌های سقفی است که دور پنکه را کم‌وزیاد می‌کند) دیمر ها چون در آن از قطعات الکترونیکی استفاده‌شده است اگر هم‌مقدار ولوم آن را روی صفر قرار دهیم باز یک مقدار کوچکی برق را از خود عبور می‌دهد که برای چشمک زدن لامپ کم‌مصرف کفایت می‌کند.

راهکار:

برای حل این مشکل دیمر خود را بازکنید به جای آن‌یک کلید یک پل نصب کنید، توجه داشته  باشید که کلید دارای چراغ درون خود نباشدبرای این کار حتمابرق را قطع کنید.

 لامپ‌های هالوژن LED:

در این‌گونه لامپ‌ها به‌جای چشمک زدن یک مشکل دیگر ایجاد می‌شود که باوجود خاموش بودن کلید برق یک نور خیلی کمی در لامپ روشن است که اگر از راهکارهای بالا استفاده کنید مشکل رفع می‌شود.

آموزش نصب سنسور حرکتی

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در یک مکانی وارد شدید و به محض وارد شدن شما لامپ های بالای سرتان روشن شده باشد؛ در چنین جاهایی از سنسور های حرکتی یا چشمی راه پله استفاده شده است.

سنسور حرکتی دستگاهی است جهت کنترل سیستم روشنایی، برای مکان هایی مثل راه پله ها، پارکینگ ها، اتاق های پروو و اماکنی که نیاز به روشنایی دائمی ندارند. این دستگاه با تشخیص حرکت یک فرد لامپ ها را روشن کرده و پس از طی مدت زمانی قابل تنظیم، لامپ ها را خاموش می کند. این چشم ها در سه نوع ۱۴۰ درجه، ۱۸۰درجه و ۳۶۰ درجه در بازار موجودند. که نوع ۱۴۰ درجه آن به صورت توکار و نصب در قوطی کلید به کار می رود. نوع ۱۸۰ درجه برای نصب بر روی دیوار و نوع ۳۶۰ درجه برای نصب در سقف ساخته شده است.

انواع سنسور حرکتی:

سنسنور های حرکتی که بازاریان پسوند راه پله نیز به آن داده اند و دراصل همان سنسور حرکتی است و در انواع مختلف در بازار وجود دارد:

۱- سنسور حرکتی ۱۴۰ درجۀ توکار:

این سنسور ها به شکل مربعی هستند و فقط در حالت افقی به اندازۀ ۱۴۰ در جه دید دارند در قوطی کلید و پریز نصب می شوند، کاربرد این نوع سنسور های بیشتر در راه پله، راهرو، پارکینگ و به طور کلی فضاهایی که نیاز به محدوده آشکار سازی با قطر ۱۰ متر مربع می باشد و می توان آن را جایگزین کلید تک پل نمود.

۲- سنسور حرکتی ۱۸۰ درجۀ دیواری:

این سنسور ها روی دیوار نصب می شوند و قدرت دید آنها ۱۸۰ درجه است، این سنسور ها در محیط های باز و محوطه ها مورد استفاده قرار می گیرد.

با استفاده از سنسور های دیواری می توان روشنایی محیط را به صورت هوشمند کنترل نمود به طوری که با وارد شدن فرد در محدودۀ آشکار سازی سنسور چراغ های متصل به سنسور روشن شده و پس از خالی شدن محدودۀ سنسور بعد از زمان مشخصی که قابل تنظیم می باشد، چراغ مربوطه را خاموش می نماید. هم چنین این سنسور با دارا بودن فتوسل قادر است بر حسب شدت نور محیط در زمان مشخصی عمل روشن کردن چراغ را انجام دهد.

این نوع سنسور برای راه پله، راهرو، پارکینگ و به طور کلی فضاهایی که نیاز به محدودۀ آشکار سازی با قطر ۱۲ متر مربع  در ارتفاع نصب ۳.۶ متر می باشد مناسب است.

۳- سنسور حرکتی ۳۶۰ درجۀ سقفی روکار:

این نوع سنسور ها دایره ای شکل هستند و در زاویۀ ۳۶۰ درجه عمل می کنند، محل نصب این نوع سنسنور ها زیر سقف است و معمولاً بعد از درب ورودی نصب می شود؛ تا به محض این که شخص از در وارد شد سنسور عمل کند و لامپ ها روشن شود.

کاربرد این نوع از سنسور های در راه پله ها و پارکینگ ها است قدرت دریافت حرکت در این سنسور ها نیز از ۲/۵ متر تا ۱۲ متر است و بیشترین کاربرد را در بین انواع سنسور ها دارد.

۴- سنسور حرکتی ۳۶۰ درجۀ سقفی توکار:

این سنسور به جای یکی از هالوژن ها در زیر سقف نصب می شود، به عبارتی باید زیر سقف ما جای قوطی هالوژن باشد تا بتوانیم این از این نوع هالوژن استفاده کنیم.

این مدل از سنسور ها بر روی سقف و به صورت توکار نصب می شوند و تحت زاویۀ ۳۶۰ قدرت دید محرک را دارد. هم چنین بازۀ زمانی برای روشن و خاموش شدن این سنسور سقفی را  می توان بین ۵ ثانیه تا ۱۵ دقیقه تنظیم نمود.

این نوع سنسور برای راه پله، راهرو، پارکینگ و به طور کلی فضاهایی که نیاز به محدودۀ آشکار سازی با قطر ۶ متر مربع می باشد مناسب است.

۵- سنسور سقفی مایکروویو روکار (زیر گچی):

این نوع سنسور به دلیل استفاده از تکنولوژی مایکروویو مناسب استفاده از فضاهای خیلی گرم و مرطوب مانند جنوب کشور است به دلیل این که بالا رفتن دمای هوا بر روی کارکرد سنسورهای حرکتی تاثیر گذار می باشد.

هم چنین به دلیل حجم کوچک و تکنولوژی مایکرویو که سنسور می تواند از پشت شیشه چراغ دیتکت نماید این سنسور را می توان در داخل چراغ های لامپ خور و پنل های SMD و هم چنین زیر گچ یا بالای سقف های پنلی (کاذب) نصب نمود. محدودۀ آشکار سازی با قطر ۵ متر تا ۱۵ متر مربع قابل تنظیم می باشد.

۶-  سنسور به همراه لامپ سر خود:

چراغ های هوشمد سقفی سنسور حرکت در مرکز آن ها قرار گرفته است و با عبور از چند متری آن ها چراغ مورد نظر را روشن کرده و با تایمری که در داخل آن ها تعبیه شده زمان روشن ماندن لامپ را تنظیم می کنند. چراغ های مذکور میدان دید ۳۶۰ درجه دارند و می توانند در هر جهتی شخص را شناسایی و لامپ ها را فعال کنند. هم چنین سیستمی در آن ها تابییه شده است که با توجه به اوقات روز و شب عکس العمل متفاوت از خود نشان می دهد یعنی با کاهش نور حالت فعال به خود می گیرد و با افزایش نور در طول روز به طور اتوماتیک غیر فعال می شود.

این نوع سنسور برای راه پله، راهرو، پارکینگ و به طور کلی فضاهایی که نیاز به محدودۀ آشکار سازی با قطر ۶ متر مربع می باشد مناسب است.

آموزش نصب:

سنسور های حرکتی سه پیچ برای وصل کردن سیم دارند که همان طور که در تصویر مشاهده می کنیم یکی از سیم ها فاز ورودی است که به سنسور وصل می شود و سیم دیگر هم فاز خروجی است که به مصرف کننده یا همان لامپ وصل می شود و سیم دیگر هم سیم نول است.

تنظیم کردن حساسیت در سنسور حرکتی:

معمولاً همۀ سنسور ها دارای ۳ ولوم برای تنظیم کردن حساسیت هستند که می توانید با چرخاندن آن ها مقدار حساسیت، مقدار زمان و مقدار نور را بسته به نیازتان تنظیم کنید:

Time: 

این ولوم برای تنطیم زمان است؛ یعنی وقتی که سنسور روشن شد پس از گذشت چه مدتی سنسور قطع کند و لامپ خاموش شود. با چرخاندن ولوم زمان به سمت علامت مثبت باعث می شود که بعد از تحریک شدن سنسورها، لامپ ها مدت زمان بیشتری روشن بمانند.

Lux: 

این ولوم برای حساسیت نوری سنسور است و اگر به سمت منفی (یا شکل ماه) بچرخانیم فقط در طول شب روشن می شود، و اگر کسی در طول روز این سنسورها را تحریک کند، لامپ ها روشن نشود.

Sens: 

برای حساسیت عبور اجسام است به این صورت که اگر ولوم آن را روی کم کنیم اگر جسم کوچکی از جلو این سنسور عبور کرد، سنسور وصل نشود.

آموزش نصب فتوسل به کنتاکتور

فتوسل ها ظرفیت مشخص و محدودی در جریانی که می توانیم از آن ها بگیریم دارند و اگر بیشتر از آن از فتوسل جریان بکشیم، رلۀ داخل فتوسل خواهد سوخت.

ولی گاهی اوقات پیش می آید که اگر بخواهیم یک دستگاه با توان و آمپر مصرفی بالایی را با یک فتوسل خاموش و روشن کنیم، در حالی که آمپر خروجی فتوسل جوابگو نیست. در این صورت باید از کنتاکتور در مدار فتوسل استفاده کنیم.

ما به این خاطر در این مدار از کنتاکتور استفاده می کنیم چون، توان فتوسل نمی رسد که تعداد زیادی چراغ را روشن کند، و ما توان کمِ فتوسل را به بوبین کنتاکتور می دهیم تا کنتاکتور فعال شود و تیغه داخلی آن که توان بیشتری دارد، عمل خاموش و روشن کردن چراغ ها را انجام دهد.

این که در این مدار از کنتاکتور تک فاز استفاده کنید یا سه فاز، فرقی نمی کند، ولی از آن جایی که کنتاکتور سه فاز در بازار به راحتی پیدا می شود و تفاوت قیمت چندانی هم با کنتاکتور تک فاز ندارد، ما در مدار زیر از کنتاکتور سه فاز استفاده می کنیم. در این صورت دو تا از تیغه های کنتاکتور سه فاز بدون استفاده خواهد بود و فقط یکی از تیغه های آن استفاده می شود. در تصویر زیر یک کنتاکتور سه فاز را مشاهده می کنید.

همان طور که مشاهده می کنید، کنتاکتور بالا ۱۰ ترمینال (یا همان پیچ اتصال) دارد. که با اسم های A1 و A2 و L1 و T1 و L2 و T2 و L3 و T3 و 13NO و ۱۴NO نام گذاری شده است.

روش اتصال کنتاکتورها بسیار سادست. بر روی کنتاکتور دو ترمینال وجود دارد که با علامت A1 و A2 مشخص شده اند، این دو ترمینال، جهت تغذیه بوبین های کنتاکتور هستند، یعنی وقتی شما فاز را به A1 و نول را به A2 وصل کنید، بوبین کنتاکتور عمل می کند و وقتی بوبین کنتاکتور فعال شود،

ترمینالِ L1 را به T1 وصل می کند.

ترمینالِ L2 را به T2 وصل می کند.

ترمینالِ L3 را به T3 وصل می کند.

و در کنتاکتور بالا ۱۳NO را به ۱۴NO وصل می کند. البته بعضی از کنتاکتور ها این تیغۀ آخری را ندارند و فقط سه تیغه بالا را دارند.

همان طور که گفتیم این یک کنتاکتور سه فاز است پس ما فقط تیغه L1 و T1 را استفاده می کنیم و با تیغه های دیگر کاری نداریم. حال به نقشه اتصال کنتاکتور به فتوسل توجه کنید.

آموزش نصب:

حالا فرض کنید که می خواهید در یک محوطه یا پارک که تعداد زیادی پایه چراغ وجود دارد، یک فتوسل نصب کنید، به طوری که چراغ ها به صورت اتوماتیک در شب روشن و در روز خاموش شوند. ما نقشه آن را برای شما ترسیم کرده ایم.

همان طور که مدار بالا مشاهده می کنید، سیم فاز ابتدا وارد فتوسل می شود (از طریق سیم قهوه ای) آن گاه زمانی که فتوسل تشخیص دهد که هوا تاریک شده است، فاز خروجی را فعال می کند و فاز از طریق سیم قرمز رنگ، از فتوسل به بوبین کنتاکتور می رسد (به ترمینالA1) بوبین آهنربایی شده و تیغه ها را به سمت عقب می کشد. با این جابجایی تیغه ها، ترمینال L1 با T1 تماس پیدا می کند و سیم فاز به چراغ ها می رسد.

نکته:

ورودی کنتاکتور فرقی نمی کنه که سیم سه فاز وصل باشه یا تک فاز چون که خروجی ما سه فاز نیست یعنی می شه یک سیم تک فاز آورد و بین ورودی انشعاب گرفت و بسته به شرایطی که نیاز هست اون رو می بندیم.

نکته:

اگه سیم A1 و A2 را جابه جا ببندیم اشکالی پیش نمی یاد؛ به خاطر ترتیبش معمولاً خروچی فتوسل رو به A1 و A2 رو به نول وصل می کنن (چون که A1 و A2 دو سر بوبین هستش و فرقی نمی کنه که به کدوم وصل شه) و ۴ ۵ ۶ هم خروجی کنتاکتور هست و اون ها رو به لامپ، پروژکتور و هر چیزی که قراره روشن خاموش شه وصل می کنیم به تمام چیزایی که قراره وصل شه هم توجه می کنیم که چقدر جریان می کشه.

مثلاً:

قراره ۹ تا نورافکن ۱۰۰۰ وات وصل بشه خب ما میایم ۹ رو ضرب ۱۰۰۰ می کنیم که میشه ۹۰۰۰ وات. اینو تقسیم بر ۲۲۰ می کنیم می شه ۴۰/۹۰

خب این همه جریان رو با خود فتوسل نمی شه مدیریت کرد، یه کنتاکتور ۱۶A کافیه

جریان رو می شه از این فرمول به دست آورد:

I=P/V جریان (آمپر) = توان (وات) تقسیم بر ولتاژ (ولت)

اگر بیایم کنتاکتور ۱۶ آمپر بگیریم برای این مقدار جریان کافیه چون هر ورودی کنتاکتور حداکثر ۱۶ آمپر میتونه از خودش عبور بده که ما می تونیم اون رو بین ورودی ها تقسیم کنیم.

آموزش نصب فتوسل

فتوسل یا حسگر نور در واقع یک مقاومت متغیر است که مقدار آن با توجه به نور محیط تغییر می‌یابد. در صورتی که نور محیط افزایش یابد مقاومت فتوسل کاهش یافته و جریان بیشتری از آن عبور می‌کند.

فوتوسل در واقع وسیله‌ای است که نسبت به نور حساس بوده و با برخورد شعاع های نوری با صفحۀ آن از خود ولتاژی تولید می‌کند و از تولید این ولتاژ می‌توان رله‌ای را به کار انداخت که مداری را قطع یا وصل کند. 

فتوسل وسیله ای است مانند کلید یک پل که برای قطع و وصل یک یا چند چراغ از آن استفاده می کنند اما فتوسل ها یک مزیت نسبت به کلید های یک پل دارند که باتوجه به طلوع و غروب خورشید چراغ ها را به طور خودکار خاموش و روشن می کند به طوری که وقتی خورشید غروب کرد، سنسور نوری داخل فتوسل فرمان وصل چراغ را می دهد و وقتی خورشید طلوع کرد و نور به فتوسل تایده شد فتوسل فرمان قطع به چراغ ها می دهد.

فتوسل ها تجهیزاتی هستند که وظیفه دارند تا با توجه به طلوع و غروب خورشید، یا در بعضی از مدل ها به وسیلۀ یک برنامه کامپیوتری، یک لامپ یا هر وسیلۀ برقی را به صورت اتوماتیک خاموش و روشن کنند.

فتوسل یک مقاومت متغیر است که مقدار آن با توجه به نور محیط تغییر می‌کند. در صورتی که نور محیط افزایش یابد، مقاومت فتوسل کاهش یافته و جریان بیشتری از آن عبور می‌کند. نام‌های دیگر این وسیله علاوه بر فتوسل، رلۀ نوری، حس گر نور و سلول خورشیدی نیز می باشد.  در این وسیله از یک مقاومت نوری  (LDR) استفاده شده است که در اثر افزایش نور، مقاومتش کاهش می یابد. در نتیجه جریان عبوری از آن افزایش می یابد.

این افزایش جریان می تواند یک رله و یا یک مدار الکترونیکی را تحریک کند، در نتیجه مدار توسط رله یا مدار الکترونیکی قطع می گردد. چنان چه نور کاهش یابد، مقاومت افزایش یافته و با کاهش جریان، رله مدار لامپ‌ها را وصل می‌کند. در نوع دیگری از این نوع رله، کاهش مقاومت LDR باعث تحریک یک مدار الکترونیکی و در نتیجه وصل این مدار و روشن شدن لامپ می‌گردد.

طرز کار:

طرز کار کلید فتوسل بدین صورت است که وقتی روز است، فتوسل ولتاژی را تولید می‌کند که این ولتاژ تولیدی به رله‌ای فرمان می‌دهد که مدار روشنایی معابر را قطع کند. با تاریک شدن هوا چون نوری وجود ندارد، فتوسل دیگر ولتاژی تولید نمی‌کند و جریانی به رله نمی‌رسد که دستور قطع لامپ های معابر را بدهد، در نتیجه لامپ های معابر روشن می‌شود.

لازم به تذکر است که فتوسل را در مراکز برق نصب می‌کنند و همراه آن یک تقویت کننده وجود دارد که تغییرات جریان در اثر نور تقویت می‌کند و رله به کار می‌اندازد. 

کاربرد:

از فتوسل علاوه بر مصارف صنعتی معمولاً برای خاموش و روشن کردن اتوماتیک روشنایی در سطح شهر و خیابان و معابر، باغ های بزرگ، حیاط  ویلا ها،روشن نمودن لامپ های داخل فروشگاه، ویترین و تابلو هنگام غروب و خاموش نمودن آن ها در طلوع صبح به صورت اتوماتیک، خاموش و روشن کردن اتوماتیک، پارکینگ، حیاط، باغ، لامپ های چراغانی مراسم و تابلوهای مربوطه و غیره استفاده می‌شود. که با استفاده از این وسیله، مصرف انرژی الکتریکی به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می یابد و در مصرف انرژی صرفه جویی می شود.

مشخصات فنی:

آموزش نصب:

فتوسل ها به طور کلی یا سه سیمه و یا چهار سیمه هستند که در فتوسل های چهار سیمه دو رنگ مثل یک دیگر که معمولاً سفید بوده و نشان دهنده سیم نول هستند و دو رنگ دیگر هم یکی سیاه که مستقیم به سیم فاز وصل می کنیم و سیم قرمز رنگ باقی مانده را به یک سر لامپ وصل می کنیم و سیم نول را که به فتوسل وصل نمودیم به یک سر لامپ هم وصل می کنیم.

بعد از نصب فتوسل، سیم های آن را مطابق شکل زیر وصل نمایید. سپس پلاستیک مشکی داخل جعبه را روی فتوسل قرار دهید. حدود ۳۰ ثانیه بعد فتوسل روشن و با برداشتن پلاستیک مشکی و تابش نور حدود ۳۰ ثانیه بعد خاموش می گردد.

محل نصب فتوسل از اهمیت زیادی برخوردار است. در هنگام نصب رعایت نکات زیر الزامی است:

۱- حتماً در مکان سرباز و در ارتفاع مناسب باشد.

۲- در محل تابش نورمستقیم یا نزدیک لامپ های اطراف قرار نگیرد.

لطفاً به تصاویر زیر توجه فرمایید:

بعد از انتخاب محل نصب، بست فلزی را با توجه به موقعیت محل آن، با پیچ و مهره یا رول پلاک داخل جعبه دقیقاً مانند تصویر در جهت صحیح نصب نمایید. چنان چه بست فتوسل اشتباه نصب گردد به مرور زمان فتوسل وارونه گردیده و در کارآیی آن اختلا ل به وجود خواهد آمد.

نکات مهم در مورد طریقۀ نصب فتوسل:

۱- موقع نصب دقت کنید که فتوسل در جایی نصب کنید که در شب نور چراغ به آن تابیده نشود.

۲- در نصب این نوع دستگاه ها دقت کنید که آن ها را در جایی دور از نور چراغ ها نصب کنید. زیرا مقدار کمی نور هم می تواند روی آن ها تاثیر بگذارد و در عملکرد آن ها اختلال ایجاد کند.

۳- به جریان نوشته شده روی فتوسل توجه شود وبه منطقۀ گرم سیر و سرد سیر هم توجه کنید (این مورد در انتخاب همۀ قطعات برقی صدق می کند).

۴- وقتی فتوسل وصل است به برد الکترونیکی داخل فتوسل دست نزنید چون برق ۲۲۰ ولت شهر به آن وصل است و فریب این را نخورید که این قسمت الکترونیکی است و برق شهر در آن جریان ندارد و موجب برق گرفتگی می شود.

نکته: 

تنظیم فتوسل نوری کار ساده ای است. اگر کلاهک روی دستگاه را بچرخانید، این کلاهک از فتوسل جدا می شود و مشاهده می کنید که یک پتانسیومتر کوچک در داخل آن قرار گرفته است. با استفاده از این پتانسیومتر می توانید تنظیم کنید که چراغ ها وقتی که هوا کاملاً تاریک شد روشن شوند یا این که به محض غروب آفتاب چراغ ها را روشن کند. پس اگر با یک پیچ گوشتی ۴ سوی کوچک پتانسیومتر را به صورت پادساعتگرد - خلاف عقربه های ساعت - بچرخانید، باید محیط خیلی تاریک شود تا فتوسل عمل کند. و اگر به صورت ساعتگرد بچرخانید به محض غروب آفتاب یا در روزهایی که هوا ابری است، سنسور عمل می کند و چراغ ها روشن می شوند. بهتر است زمانی که یک فتوسل نو می خرید، پتایسیومتر را دستکاری نکنید. زیرا قبلاً کارخانۀ سازنده، تنظیمات لازم را انجام داده است.

جدول بار فتوسل:

توجه:

نوع بار خروجی خود را حتماً با جدول مطابقت داده و در صورت داشتن مصرف کننده های بیشتر از کنتاکتور استفاده کنید.

درجه حفاظت (IP) چیست؟

احتمالاً تاکنون به دلایل مختلف واژۀ IP را در مکان های مختلف دیده یا شنیده اید. به عنوان مثال، موتور دارای IP چند است یا برای انتخاب تابلو مناسب جهت نصب در شمال کشور، تابلو باید دارای چه مشخصاتی باشد؟ علاوه بر این ها در زمان سفارش و خرید موتور، تابلو فرمان آسانسورها، پله برقی و … نیز با عبارت IP روبرو شده یا خواهید شد.

تجهیزات برق و اتوماسیون صنعتی که در تأسیسات صنعتی و ساختمانی استفاده می شوند باید متناسب با مکان و فضای مورد استفاده انتخاب شوند و بتوانند به نحو مطلوب و بدون ایجاد خطر مورد بهره برداری قرار گیرند. بدین منظور در انتخاب تجهیزات، علاوه بر پارامترهای برق صنعتی نظیر ولتاژ، آمپر، توان و …، محفظه ای که قطعات و تجهیزات در آن جا سازی می شوند نیز باید مناسب با شرایط مکانی و صنعت مورد استفاده انتخاب شوند.  بدنه وظیفۀ محافظت از قطعات درون آن را به عهده دارد و اولین خاصیت آن این است که از ورود اجسام یا ذرات خارجی و رطوبت به داخل دستگاه جلوگیری نماید. درجه محافظت بیانگر این موضوع است که تا چه حد می‌توان بدون در نظر گرفتن امنیت به مقاومت دستگاه اطمینان کرد.

درجه حفاظت (IP) یا Ingress Protection اصطلاحی در استاندارد IEC ۶۰۵۲۹ است که بر اساس آن محفظه‌های تجهیزات الکتریکی با کدهای استانداردی با دو حرف IP در کنار دو رقم، از نظر نفوذ در برابر عوامل خارجی تقسیم‌بندی می‌شوند. رقم اول که بین ۰ تا ۶ است سطح حفاظت در برابر جسم سخت خارجی و نیز حفاظت افراد را مشخص می‌کند. رقم دوم بین ۰ تا ۸ است و میزان حفاظت را در برابر نفوذ آب (و نه هیچ مایع دیگر) مشخص می‌کند. هر چه این رقم‌ها بیشتر باشند میزان حفاظت بیشتر است.

این نماد در سیستم های مخابراتی از قبیل تجهیزات جانبی مراکز تلفن سانترال، پست های مخابراتی، اتصالات مخابراتی، کافو و حتی گوشی های بیسیم و هم چنین در تجهیزات برقی از قبیل کلید و پریزهای برق نیز کاربرد دارد.

استاندارد درجه حفاظت یا سیستم طبقه بندی IP توسط گروه حفاظت تجهیزات الکتریکی برای دو دلیل ارائه شده است:

۱- حفاظت از افراد در مقابل دسترسی به قطعات خطرناک و حفاظت از تجهیزات در برابر ورود مواد جامد خارجی

۲- درجه حفاظت در برابر ورود آب به تجهیزات

درجه حفاظت در برابر این دو شرایط با استفاده از کد آی پی مشخص شده است.

به این ترتیب استفاده از این سیستم اجازه می دهد تا کاربر بتواند تشخیص دهد در شرایط خاص آب و هوایی و در مکان های خاص از چه وسیلۀ الکتریکی استفاده کند. بسیاری از تجهیزات الکترونیکی باید در طول مدت استفاده در مواجه شدن با آلاینده‌ها، رطوبت و ضربه از خود مقاومت نشان دهند. کلاس IP مشخص‌کنندۀ این موضوع است که تا چه حد می‌توان بدون در نظر گرفتن امنیت به مقاومت دستگاه اطمینان کرد.

جدول درجه حفاظت IP:

IP یک کد دو رقمی است به شکل IPXY

کلمۀ IP که در تمامی کد ها مشترک است. اولین رقم (X) نشان دهندۀ درجه حفاظت در برابر تماس و نفوذ اجسام خارجی (هر نوع جسم خارجی نظیر گرد و غبار، ابزار و …) و دسترسی به قسمت های خطرناک است و دومین رقم (Y) نیز درجه محافظت در مقابل نفوذ رطوبت، آب و مایعات را نشان می دهد.

به عبارت ساده‌تر می‌توان گفت کلاس IP مشخص‌کننده‌ی این موضوع است که تا چه حد می‌توان بدون در نظر گرفتن امنیت اضافی، به مقاومت دستگاه در برابر نفوذ اجسام جامد و مایع اطمینان کرد. در تصویر زیر ساختار کد IP را مشاهده می‌کنید.

لطفا برای قرائت کد حفاظتی این نکات را در نظر بگیرید:

۱- ممکن است در کد IP، بعد از دو رقم اول، تعدادی حرف آورده شود. این حروف اختیاری بوده و شامل حروف اضافی و حروف مکمل می‌شوند.

۲- درصورتی‌که بیش از یک حرف مکمل در کد IP استفاده شود، این حروف باید طبق حروف الفبا مرتب شوند.

۳- قرار دادن حرف X به‌جای رقم اول و دوم، به معنی مهم نبودن این حفاظت در تجهیز مورد نظر است. این کار هنگامی انجام می‌شود که از حروف در بیان کد استفاده شده باشد. به‌عنوان‌مثال IPXXB به معنی حفاظت تجهیز در برابر تماس با انگشت دست است.

طبق جدول زیر، رقم اول بعد از عبارت IP بین ۰ تا ۶ بوده و نشان‌دهندۀ میزان حفاظت بدنۀ تجهیز در برابر تماس قسمتی از بدن انسان و نفوذ یا اجسام جامد خارجی است.

طبق جدول زیر، رقم دوم بعد از عبارت IP بین ۰ تا ۸ بوده و نشان‌دهنده‌ی میزان حفاظت بدنه‌ی تجهیز در برابر نفوذ آب است.

طبق جدول زیر، حرف اضافی (Additional Letter) نشان‌دهندۀ میزان حفاظت افراد در تماس با اجزای خطرناک تجهیزات الکتریکی است.

طبق جدول زیر، حرف مکمل (Supplementary Letter) نشان‌دهندۀ اطلاعات تکمیلی در مورد دستگاه، شرایط و محیط تست آن است.

آموزش نصب کلید کولر

سیم کشی کولر آبی یکی از مواردی است که انتظار می رود مهندسین برق به خوبی به آن مسلط  باشند و در نصب کلید کولر دقت نمایند. در این بخش چگونگی سیم کشی کولر آبی مرحله به مرحله بیان می شود.

آموزش نصب:

برای کولرهای آبی از جعبه فیوز تا کلید کولر، از ۳ رشته سیم شماره ۲٫۵ استفاده کنید. از این سه رشته سیم یکی برای فاز است، یکی برای نول و یکی برای ارت می باشد.  از کلید کولر تا خود کولر یک کابل ۱٫۵* ۵ مفتولی نصب کنید. از این ۵ رشته سیم یکی برای نول، یکی برای تند، یکی برای کند، یکی برای پمپ و یکی برای ارت است. پس در کل در داخل کلید کولر ۲ لوله برق وجود دارد، که از داخل یکی از این لوله ها ۵ رشته سیم آمده (و اگر ساختمان ارت نداشته باشد کلاً ۴ رشته سیم آمده است) و از داخل یکی از لوله ها هم ۳ رشته سیم (و اگر ساختمان ارت نداشته باشد ۲ رشته سیم دارد). با این توضیح مدار سیم کشی و اتصال کولر آبی را ترسیم می‌کنیم.

تنها نکته ای که در تصویر بالا وجود دارد سیم زرد رنگی است که به بدنۀ کولر وصل شده است. طبق استاندارد های برق ساختمان رنگ این سیم که برای ارت استفاده می شود باید ترکیبی از رنگ زرد و سبز باشد - یعنی کاملاً زرد با یک خط سبز رنگ در وسط آن -. اگر در داخل جعبه تقسیم کولر، ترمینالی برای ارت تعبیه نشده است، شما بایستی مستقیم این سیم را به بدنۀ کولر وصل کنید. این سیم جهت جلوگیری از برق گرفتگی اشخاص به کار می رود و نقشی در عملکرد خودِ کولر ندارد.

در کل اگر سیستم برق کشی منزل شما ارت ندارد. سیم های زرد رنگ را در مدار بالا در نظر نگیرید.

اجزای کلید کولر:

 کلید کولر آبی در واقع از سه کلید تشکیل شده است:

۱- کلید تک پلپمپ آب: 

که معمولاً آبی رنگ بوده جهت راه اندازی پمپ آب و آب رسانی به پوشال هاست.

۲- کلید تک پل موتور: 

معمولاً قرمز رنگ بوده و برای روشن کردن موتور کولر است.

۳- کلید تبدیل دور تند و کند: 

رنگ های مختلفی ممکن است برای این کلید در نظر گرفته دشه باشد اما کارایی آن تنظیم دور تند و کند موتور است.

 انواع کلید کولر:

کلیدهای کولر آبی انواع مختلفی دارند که به بررسی آن ها می پردازیم:

۱- کلید سوکتی (قدیمی):

در تصویر پایین یک کلید کولر سوکتی را مشاهده می کنید. 

کلید سوکتی از کلیدهای قدیمی است که هنوز هم در بازار موجود است. برای وصل کردن آن، شما اول باید « فاز و نول » کابل برق ورودی به کلید را مشخص کنید. برای تشخیص فاز از نول فقط کافی است با فازمتر این کار را انجام دهید. فازمتر را به سر هر کدام از سیم ها که اتصال دهید،چراغ که روشن شد آن سیم، فاز است.

همان طور که مشاهده می کنید به غیر از سوکت شماره ۳ که حذف شده است، در پشت این کلیدها ۸ سوکت وجود دارد. البته تمام این سوکت ها مورد استفاده قرار نمی گیرند و تنها سوکت های شماره ۱، ۲، ۷ و ۹ به سیم های برق وصل می شوند. که بایستی سیم های برق را از طریق سرسیم هایی که در تصویر زیر می بینید به این سوکت ها متصل کنید.

نقشه اتصال سیم ها این کلیدها به صورت زیر است.

سیم نول از پشت کلید به سمت جعبه تقسیم داخل کولر می رود و وارد هیچ کدام از سوکت های کلید کولر نمی شود.

فاز ورودی به سوکت شماره ۱

تند به سوکت شماره ۷

کند به سوکت شماره ۹

و پمپ به سوکت شماره ۲

وصل خواهد شد.

۲- کلید کولر توکار ۳ پل:

در تصویر زیر یک نمونه از این کلیدها را مشاهده می کنید.

در قسمت پشت این کلیدها فقط چهار عدد پیچ وجود دارد. به نام های تند، کند، پمپ، فاز. پس دقیقاً روی هر پیچ نوشته شده است که وظیفۀ آن چیست. یا شاید از حروف انگلیسی استفاده شده باشد به صورت: P برای پمپ، L برای فاز، F برای تند و S برای کند. مزیت این دسته از کلیدها این است که نیاز به سرسیم ندارند و همانند کلید های برق معمولی با پیچ متصل می شوند. در تصویر زیر قسمت پشت این نوع کلید کولر را مشاهده می کنید.

۳- کلید کولر ۴ پل:

نوع دیگری از کلید کولر که به تازگی وارد بازار شده است، کلید کولر ۴ پل است. عملکرد این کلید هم شبیه سایر کلیدهاست، با این تفاوت که در زمان خاموش بودن، اتصال سیم نول را هم از کولر قطع می کند تا هرگونه احتمال برق گرفتگی از بین برود. زیرا گاهی احتمال دارد که در محل کنتور یا در داخل جعبه فیوز، جای سیم فاز با نول جابه جا شود و اگر کلید کولر از نوع ۳ پل باشد، در زمان خاموش بودن کولر، شخص با تصور این که برق کولر کاملاً قطع شده است، کولر را دستکاری کند و دچار برق گرفتگی شود.

و نمای پشت آن به صورت زیر است.

همان طور که می بینید در پشت این کلید ۶ پیچ جهت اتصال سیم های برق وجود دارد.

که سیم تند به ترمینال SP

سیم کند به ترمینال SL

سیم پمپ به ترمینال P

سیم فاز ورودی به ترمینال L

سیم نول ورودی به ترمینال N پایین

سیم نول خروجی به ترمینال N بالا وصل می شود.

 ۴- کلید کولر تمام قطب:

کلیدهای کولر جدیدتر، که به کلید کولر تمام قطب معروفند، به این صورت عمل می کنند که هم اتصال فاز و هم اتصال نول را با کولر قطع و وصل می کنند. هدف از این کار بالا بردن ایمنی و جلوگیری از برق گرفتگی های احتمالی در کولر آبی است.

نقشه این نوع کلید ها به صورت زیر است.

در کلید تمام قطب فقط ترتیب فیش خور کلید ها فرق می کند و از ترمینال به بعد، شبیه به کلید قدیمی است. در کلید تمام قطب، متاسفانه شماره ای برای مشخص شدن فیش خورها گذاشته نشده است.

 ۵- کلید کولر هوشمند:

همۀ ما با انواع متداول کلیدهای کولر آشنا هستیم و احتمالاً یکی از آن ها را در منزل یا محل کارمان داریم. از آن جایی که بعد از مدتی کار با این کلیدها، کم کم مشکلات و ایرادات کار نمایان می شود. این اتفاق برای کلید کولر آبی هم افتاد و اکنون جدیدترین مدل این کلیدها با نام کلید هوشمند کولر آبی وارد بازار شده است تا معایب کلیدهای قدیمی را برطرف کند.

یکی از بزرگترین مشکلات کلید کولر های قدیمی، نبود ترموستات در سیستم کنترلی آن هاست که بتوان زمان روشن بودن کولر را با توجه به دمای محیط تنظیم کرد. که این باعث می شود به علت روشن ماندن کولر در تمامی ساعت های شب، سبب سرما خوردگی و بیماری افراد استفاده کننده از کولر شود. خوشبختانه این مشکل با استفاده از کلید هوشمند کولر آبی قابل حل است. در زیر تصویر یک مدل از این کلیدها را مشاهده می کنید.

ابتدا به قسمت پشت این مدل کلید ها نگاهی بیندازید.

همان طور که می بینید در پشت این کلیدها فقط پنج عدد ترمینال برای ورود سیم های کولر وجود دارد. حالا می خواهیم روش نصب و جایگزین کردن این کلید ها را آموزش دهیم.

اگر قبلاً در منزل خود از کلیدهای کولر قدیمی (با هر مدلی) استفاده می کردید. اکنون می توانید طبق نقشۀ زیر کلیدهای هوشمند را جایگزین کلیدهای قبلی کنید.

اگر پشت کلید قبلی را باز کنید مشاهده می کنید که علاوه بر کابل کولر که یک کابل ۴ رشته است، دو رشته سیم دیگر هم در پشت کلید کولر وجود دارد. که یکی از آن ها فاز و دیگری نول است. سیم فاز که به پیچ فاز وصل شده را آزاد کنید و به ترمینال فاز در کلید کولر هوشمند وصل کنید. اگر دقت کنید، مشاهده می کنید که رشته سیم دیگر با سیم آبی رنگ از کابل کولر با نوار چسب به هم وصل شده اند. آن ها سیم نول هستند و کافی است شما یک انشعاب از آن ها بگیرید و به ترمینال نول از کلید کولر هوشمند وصل کنید.

آن گاه سه سیم دیگر از کابل کولر که به ترتیب پمپ، تند و کند هستند را به ترتیب از کلید قدیمی باز کنید و به ترمینال های کلید کولر هوشمند وصل کنید. امکان دارد رنگ سیم های پمپ، تند، کند در کلید کولر شما با رنگ سیم ها در تصویر بالا تفاوت داشته باشد.

آن گاه با دو عدد پیچ که همراه کلید هوشمند به شما داده شده است، کلید را به دیوار پیچ کنید. اندازۀ کلید هوشمند ( ۹ در ۱۳ سانتی متر ) طوری است که به راحتی روی سوراخ کلید کولر قبلی را می پوشاند.

آموزش نصب کلید دیمر

کلید دیمر کلیدی است که با آن می توان مقدار روشنایی لامپ را کم و زیاد کرد. 

دیمرها وسایلی هستند که برای کاهش شدت روشنایی لامپ‌ها مورد استفاده قرار می‌­گیرند. با تغییر شکل موج اعمالی به لامپ مورد نظر، می­‌توان شدت روشنایی خروجی آن را کاهش داد. اگرچه دستگاه‌های ولتاژ متغیر برای اهداف مختلفی استفاده می‌­شوند، اما عبارت دیمر (Dimmer) عموماً برای نشان دادن کنترل خروجی انواع مختلف لامپ­‌ها از لامپ رشته‌­ای، هالوژن‌­ها و LED ها گرفته تا اخیراً لامپ­‌های فشرده فلوئوروسنت (CFLها) استفاده می­‌شود. تجهیزات خاص بیشتری برای دیم (dim) کردن لامپ­‌های فلوئوروسنت معمولی، بخار جیوه (مهتابی‌­ها)، لامپ­‌های حالت جامد و دیگر انواع روشنایی­‌ها جرقه‌­ای و کمانی مورد نیاز است.

در دیمر از یک عنصر الکترونیکی به نام ترایاک استفاده شده است. در واقع ترایاک مانع عبور قسمتی از موج متناوب ولتاژ ورودی می شود. پس توجه داشته باشید که از دیمر برای کم و زیاد کردن مقدار ولتاژ استفاده می شود. بنابراین شما می توانید برای هر وسیله برقی مثل چراغ مطالعه، هویه، بخاری برقی و هر وسیله دیگری که بتواند با ولتاژی پایین تر از ۲۲۰ ولت هم کار کند از دیمر استفاده کنید.

کاربرد:

کلیدهای دیمر در مدل گردان و کشویی در بازار موجودند. دیمرها در گسترۀ ابعادی از واحد­های کوچک در اندازه­‌های یک کلید روشنایی که برای کاربرد خانگی استفاده می‌­شود تا واحدهای برق قدرت که در ساختمان­‌های بزرگ تئاتر یا روشنایی‌­های خارجی ساختمان استفاده می­‌شود وجود دارند.

برای استفاده از این کلید لازم است که لامپ حتماً رشته ای باشد و برای لامپ های کم مصرف، فلورسنت و لامپ های ال ای دی که به نام های فوق کم مصرف در بازار معروف هستند قابل استفاده نمی باشد. زیرا این لامپ ها به یک حداقل ولتاژی نیاز دارند تا مدار آن ها روشن شود و اگر شما این ولتاژ را با کلید دیمر کم کنید، لامپ کاملاً خاموش می شود. جنس کلید دیمر تولیدی گروه صنعتی خیام الکتریک PC است و توان آن 800 وات تعریف شده است. در صورتی که می خواهید از این کلید برای لامپ‌های LED استفاده کنید بهتر است از دیمرهای توان پایین تر استفاده نمایید.

آموزش نصب:

روش بستن کلید دیمر دقیقاً شبیه کلید یک پل است. یعنی به صورت سری در مسیر سیم فاز قرار می گیرد. به این صورت که یک رشته سیم فاز وارد یکی از ترمینال های پشت دیمر می شود و آن گاه یک رشته سیم فاز به عنوان خروجی، از ترمینال دیگر پشت دیمر به لامپ یا مصرف کننده می رود. سیم نول هم بدون این که وارد کلید دیمر شود، مستقیم به لامپ وصل می شود.

نکته: 

فقط برای لامپ های کم مصرف - فلورسنت یا CFL - و لامپ های LED - که در بازار با نام فوق کم مصرف معروفند؛ نمی توان از کلید دیمر استفاده کرد و لامپ باید حتماً رشته ای باشد. زیرا این لامپ ها به یک حداقل ولتاژی نیاز دارند تا مدار آن ها روشن شود و اگر شما این ولتاژ را با دیمر کم کنید، لامپ کاملاً خاموش می شود. این نکته برای خیلی از وسایل برقی دیگر هم صادق است.

نکته: 

به حداکثر توان خروجی که روی دیمر نوشته می شود دقت کنید. که معمولاً این عدد برابر ۵۰۰ وات است، یعنی با یک دیمر معمولی شما می توانید حداکثر ۵ عدد لامپ ۱۰۰ وات را کنترل کنید.

آموزش نصب کلید صلیبی

کلید صلیبی به تنهایی کاربردی ندارد و معمولاً بین دو کلید تبدیل استفاده می شود و برای وقتی استفاده می شود که به خواهیم یک چراغ و یا یک گروه چراغ را از سه نقطه مکانی و یا بیشتر روشن و خاموش نماییم به طور مثال اگر از سه نقطه بخواهیم چراغ یا گروهی از چراغ ها را روشن و یا خاموش نماییم در ابتدا و انتهای مدار از کلید تبدیل و در وسط مدار از یک کلید تبدیل استفاده می نماییم و به طور کلی اگر از n نقطه بخواهیم چراغ یا گروهی از چراغ ها را روشن و خاموش کنیم نیاز به دو عدد کلید تبدیل و n-2 کلید صلیبی نیاز داریم. 

البته استفاده از کلید صلیبی منسوخ شده است و در زمان قدیم برای روشنایی راه پله ها در صورت نبود تایمر از آن ها استفاده می شده است که امروزه روشنایی راه پله ها و به طور کلی کنترل روشنایی چراغ ها از چند نقطه توسط رله تایمر و یا چشم الکترونیکی و یا ترکیب هر دو و یا رله ایمپالس صورت می پذیرد.

کاربرد: 

از این کلید در جاهایی استفاده می شود که بخواهند یک یا چند لامپ از چند نقطه (بیش از دو نقطه) روشن و خاموش کنند. برای این کار، باید در ابتدا و انتهای مدار یک کلید تبدیل و بین آن ها یک یا چند کلید صلیبی قرار داد.

آموزش نصب:

از دو پیچ کلید صلیبی به دو سر یک کلید تبدیل و از دو پیچ دیگر به کلید تبدیل بعدی وصل می کنیم. معمولا دو پیچ کلید صلیبی را برای ورودی و دو پیچ دیگر را برای خروجی در نظر می گیرند که در هیچ شرایطی این پیچها به هم ارتباط نداشته باشند. این دو پیچ را می توان بوسیله یک اهم متر تشخیص داد. سپس یک مشترک کلید تبدیل را به فاز و از مشترک کلید تبدیل بعدی به لامپ وصل می کنیم. دو نوع کلید صلیبی موازی و کلید صلیبی متقاطع وجود دارد که عملکرد آن ها یکی است. ولی از نظر ساختمان و سیم کشی با یکدیگر تفاوت دارند. در نوع متقاطع دو سیم ورودی به دو پیچ کلید که در یک امتداد هستند وارد می گردد و از دو پیچ دیگر که آنها نیز در یک امتداد هستند، دو سیم خروجی گرفته می شود.

آموزش نصب کلید تبدیل

همان طور که می دانید از کلید تبدیل جهت خاموش و روشن کردن یک یا چند لامپ (مدار) از دو نقطه استفاده می شود. مثلاً فرض کنید شما می خواهید قبل از بالا رفتن از راه پله ها، برق راه پله را روشن کنید و بعد از این که بالا رفتید، بتوانید از همان طبقه بالا، دوباره لامپ را خاموش کنید.

کلیدهای تبدیل دقیقا شبیه یک کلید یک پل هستند و کسی که از قبل با آن آشنایی نداشته باشد نمی تواند این دو را از همدیگر تشخیص دهد. تنها تفاوت این کلید با کلید یک پل در این است که این کلید ها سه ورودی (یا سه پیچ ) دارند که دو تای آن ها با یکدیگر هم رنگ هستند و پیچ دیگر رنگش متفاوت است. به دو پیچ هم رنگ (که معمولاً نقره ای هستند) پیچ های غیر مشترک و به پیچ دیگر (که معمولاً طلایی یا قرمز است) پیچ مشترک گفته می شود.

از کلید تبدیل به عنوان کلید یک پل هم می توانید استفاده کنید. فقط توجه داشته باشید در زمان سیم بندی چون یکی از پیچ های پشت کلید اضافی است باید یکی از دو پیچ هم رنگ را در نظر نگیرید. (فرقی نمی کند کدام یک). فقط توجه داشته باشید قیمت این کلید از کلید یک پل بیشتر است. و تنها زمانی که مجبور بودید از آن به عنوان کلید یک پل استفاده کنید.

این کلید سه کنتاکت دارد که یک کنتاکت آن مشترک و با یکی از دو کنتاکت دیگر در تماس است.

کاربرد: 

از کلید تبدیل برای روشن و خاموش کردن یک لامپ یا یک گروه لامپ از دو نقطه مورد استفاده قرار می گیرد. معمولاً برای راهروها، راه پله ها و سالن های بزرگ که خروجی های مختلف دارند و نیز در واحدهای مسکونی در اتاق خواب ها، اتاق مستر و یا اتاق هایی که معمولاً دو در دارند (یکی ورودی یکی خروجی) استفاده می شود.

آموزش نصب: 

از داخل هر کدام از کلیدهای تبدیل تا لامپ، هر کدام ۳ رشته سیم قرار گرفته است. بهتر است دو رشته از آن سیم‌ها هم رنگ باشند. آن دو رشته سیم هم رنگ را در محل لامپ قطع نکنید و تا کلید بعدی امتداد دهید. از داخل لولۀ دیگری دو رشته سیم آبی و قرمز رد کنید.

ابتدا فاز ورودی، وارد پیچ طلایی رنگِ کلید می شود. آن گاه هر دو پیچ نقره ای رنگ در هر دو کلید به همدیگر متصل شده اند. آن گاه از پیچ طلایی رنگ کلید با یک سیم قرمز به لامپ وصل شده است. سیم نول هم مستقیم به لامپ وصل شده است.

سیم فاز بعد از عبور از فیوز به پیچ مشترک یکی از کلیدها وصل می شود. از دو پیچ غیر مشترک کلید تبدیل دو سیم برگشت به دو پیچ غیر مشترک کلید تبدیل دو سیم می رود. از پیچ مشترک کلید دوم یک سیم به طرف ته سر پیچ برده می شود و سیم نول به طور مستقیم به طرف دوم سرپیچ لامپ متصل می شد.

آموزش نصب کلید دو پل

کلید یا سوئیچ وسیله‌ای برای قطع و وصل یا تغییر مسیر جریان الکتریسیته در یک مدار است. پر کاربردترین شکل آن، کلید مکانیکی است که اغلب با نیروی دست و تحت فرمان انسان عمل می‌کند. انواع دیگری از کلیدهای مکانیکی وجود دارند که بر اثر حرکت یا تغییر وضعیت به کار می‌افتند. کلیدهای کوچک درب های برقی یا درب های خودرو از این گونه‌اند. کلیدهای خودکار مانند کلید نوری (دارای حسگر نور) یا دماپا، انواع دیگری از کلیدها هستند.

کاربرد: 

از کلید دوپل برای روشن و خاموش کردن جریان برق ۲ چراغ، از یک نقطه استفاده می شود. این کلید در محل هایی که دو دسته لامپ در کنار هم وجود دارد به کار می رود. مانند اتاق های پذیرایی بزرگ که بیش از یک لامپ و یا لوستر دارند که باید در یک زمان یک دسته و زمان دیگر دسته دیگری از لامپ ها و در موقع دیگر دو دسته لامپ ها روشن شوند.

انواع کلید دو پل:

کلیدهای دو پل در دو نوع ساده و بارانی ساخته می شوند.

۱- کلید دو پل روکار: 

این کلید دو پل همان طور که از نامش پیداست به صورت رو کار و بدون نیاز به جعبه کلید نصب می شود.

۲- کلید دو پل تو کار: 

برای نصب کلید دو پل توکار می بایست از جعبه های توکار کلید استفاده کرده و سیم فاز متصل شونده به کلید دو پل ابتدا وارد جعبه کلید شده و سپس به کلید دو پل متصل می شود.  

آموزش نصب:

کلید دوپل دارای سه اتصال است. یکی مشترک و دو اتصال دیگر غیر مشترک هستند. اتصال مشترک با دو اتصال غیر مشترک می تواند ارتباط داشته باشد ولی اتصال های غیر مشترک نمی توانند با هم ارتباطی  داشته باشند. سیم فاز به اتصال مشترک کلید و دو اتصال غیر مشترک کلید هر کدام به یک لامپ یا یک دسته لامپ وصل می شوند.  سیم نول هم مستقیماً به لامپ ها وصل می شود.

پس از بازکردن کلید، اتصال مشترک را از روی رنگ آن و یا نگاه می توان تشخیص داد. می توانید از یک اهم متر دیجیتالی هم استفاده کنید و با قرار دادن دادن اهم متر روی بوق وارتباط دو رابط اهم متر به اتصال های کلید و تغییر حالت کلید اتصال مشتر ک را پیدا کنید.

سیم فاز را بعد از عبور از فیوز به جعبه تقسیم برده و از آن جا به پیچ مشترک کلید دوپل که معمولاً به رنگ قرمز یا با حرف P مشخص گردیده است وصل می کنیم. از دو پیچ غیر مشترک کلید دو سیم به نام سیم های برگشت فاز به ته دو سرپیچ برده و به آن وصل می کنیم. سرپیچ ها را از بدنه به طور مستقیم به نول شبکه متصل می نماییم. چنانچه تعداد لامپ ها بیشتر از دوتا باشد. سرپیچ ها به دو دسته تقسیم می شوند که هر دسته دویا چند سرپیچ باهم موازی شده اند. در این صورت سیم برگشت و هم چنین سیم نول به نقطۀ اتصال مشترک سرپیچها وصل می شوند.