سیملختکن وسیلهای است که برای برداشتن روکش عایقی سیم ها استفاده میشود. سیملختکن دارای سه نوع اصلی است: سیملختکنهای ساده، سیملختکنهای حرارتی و سیملختکنهای اتوماتیک.
در سیملختکن ساده از یک پیچ برای تنظیم فاصلهٔ بین لبههای سیملختکن استفاده میشود و پس از قرار دادن سیم در بین لبهها و فشردن دستهٔ سیملختکن، باید با وارد آوردن نیرو به سیم و سیملختکن، روکش سیم را جدا کنیم.
در مقابل سیملختکن اتوماتیک نیاز به تنظیم ندارد و شیارهای لازم برای لختکردن سیمهای مختلف از قبل در آن تعبیه شدهاند و پس از قرار دادن سیم داخل شیار و فشردن دستهٔ سیملخت کن، سیملختکن به صورت خودکار سیم را از یک طرف نگه داشته و از طرف دیگر روکش آن را جدا میکند.
در سیملختکنهای حرارتی عایق سیم با استفاده از حرارت حاصل از عبور جریان الکتریکی از یک حلقهٔ مقاومتی ذوب شده و جدا میشود و مزیت آن در این است که هیچ آسیبی به مفتول نمیرسد، اما دود و بوی ناخوشایندی دارد.