بر روى بدنهٔ کابل ها از یک سرى حروف، که نشان دهندهٔ نوع عایق به کار رفته در کابل است و هم چنىن یک سرى اعداد، که نشان دهندهٔ تعداد رشته و سطح مقطع هر رشته است (به همراه حروف اختصارى تعداد رشته و سطح مقطع، در کنار ولتاژ قابل تحمل عاىق کابل)، استفاده مى شود. از این اطلاعات براى تشخیص زمینهٔ کاربرد کابل ها مى توان استفاده کرد.
براى جلوگیرى از اشتباه و جهت تشخیص سیم هاى کابل از یکدیگر، عایق سیم هاى هادى را در رنگ هاى مختلف انتخاب مى کنند:
تعداد سیم های کابل |
رنگ عایق سیم های کابل بدون سیم ارت |
رنگ عایق سیم های کابل با سیم ارت |
۱ سیمه |
سیاه |
- |
۲ سیمه |
سیاه - آبی |
- |
۳ سیمه |
سیاه - آبی - قهوه ای |
سبز و زرد - آبی - قهوه ای |
۴ سیمه |
سیاه - آبی - قهوه ای - سیاه |
سبز و زرد - آبی - قهوه ای - سیاه |
۵ سیمه |
سیاه - آبی - قهوه ای - سیاه - سیاه |
سبز و زرد - آبی - قهوه ای - سیاه - سیاه |
۶ سیمه و بالاتر |
تمام سیم ها سیاه و دارای شماره اند |
سبز و زرد - بقیه سیم ها سیاه و دارای شماره اند |
رنگ بندى عایق سیم ها بر اساس استاندارد VDE 0271 آلمان و 1-670 مؤسسه تحقیقات صنعتى ایران
با توجه به استاندارد VDE 0271 آلمان برای شناسایی و نام گذاری سیم و کابل از حروف خاصی استفاده می شود. در جدول زیر شرح این علائم آورده شده است: