جعبه فیوز یا تابلو برق انتهای یا تابلو برق واحدها هر سه اسم‌هایی هستند که برای جعبه فیوز به کار می‌روند، جعبه فیوز از قسمت‌های مهم در برق ساختمان است که در داخل هر واحد ساختمانی و معمولاً در ورودی واحد نصب می‌شود، سرخط تمام مصرف کننده‌های یک واحد مسکونی از آن تغذیه می‌شود، و در نقشه‌های برق ساختمان آن را با علامت اختصاری DP نشان می‌دهند.

جعبه مینیاتوری امروزه در تمامی ساختمان ها به دلیل نظم ایجاد شده در سیم کشی برق مورد استفاده قرار می گیرد. در گذشته  اغلب سیم کشی ها به روش جعبه تقسیم  بوده  است  که یکی از معایب این روش آشفتگی ظاهری در سیم ها ی مور استفاده می باشد. با استفاده از جعبه مینیاتورها، تمامی واحدهای یک ساختمان از یک منبع برای تأمین برق  استفاده می کنند. قاب مینیاتوری را می توان در راهرو و یا درب ورودی واحد نصب کرد.

تا چند سال قبل در ساختمان‌های مسکونی خبری از جعبه فیوز نبود و به روش جعبه تقسیم سیم کشی منازل انجام می‌شد. ولی از آن جا که جعبه فیوز مزیت‌های زیادی را با خود آورد. استفاده از آن فراگیر و حتی مقررات برق ساختمان استفاده از آن را الزامی کرد. بزرگترین مزیت جعبه فیوز این است که در صورت ایجاد مشکل در یک سرخط، تنها آن مسیر از مدار خارج می شود و برق بقیه مسیرها قطع نمی‌شود.

از آن جایی که سر خط همه مصرف کننده ها به آن منتهی می‌شود. پس این قسمت تأمین‌کنندۀ برق تمام اجزای یک واحد مسکونی است. برق ورودی به جعبه فیوز توسط یک کابل ۳ در ۴ -برای کنتورهای ۲۵ آمپر- یا یک کابل ۳ در ۶ -برای کنتورهای ۳۲ آمپر- از تابلو کنتور اصلی تامین می‌شود.

وقتی گفته می‌شود که یک جعبه فیوز هشت‌تایی است، یعنی این جعبه فیوز گنجانیش نصب ۸ فیوز مینیاتوری را دارد. جعبه فیوزها در هر سایزی که بخواهید در بازار موجودند، ولی در برق ساختمان بیشتر از نوع ۸ تایی تا ۱۲ تایی استفاده می‌شود.

نقشۀ سیمک شی و سربندی جعبه فیوز:

نقشۀ نصب فیوزهای مینیاتوری در تصویر زیر آمده است. نقشه فیوزهای فشنگی و فیوزهای اتوماتیک هم دقیقاً به همین شکل  است.
به خاطر شلوغ نشدن نقشۀ بالا ادامۀ سیم ارت رسم نشده است. کافی است تمام سیم های ارتی که به داخل جعبه فیوز می آید را با شمش ارت - شینۀ ارت - به سیم ارت اصلی وصل کنید. 
نکته: 
ورودی و خروجی در کلیدهای مینیاتوری مهم نیست، یعنی مهم نیست که ورودی از بالای فیوز باشد یا از پایین. ولی در استانداردهای برق ساختمان آمده است که ورودی را از بالای کلید مینیاتوری و خروجی از پایین فیوز باشد.
فیوز یا همان کلید محافظ جان که کم کم دارد جای خود را در برق ساختمان باز می کند، علاوه بر اضافه بار و اتصال کوتاه، می تواند از برق گرفتگی، شوک الکتریکی، جریان نشتی و افزایش ولتاژ هم از مدار شما محافظت کند.
این فیوز ها ۲ ورودی و ۲ خروجی دارند. چون علاوه بر سیم فاز، سیم نول هم به فیوز محافظ جان وصل می شود. نقشه نصب فیوز محافظ جان در پایین رسم شده است.
می بینید که فاز و نول از قسمت بالای کلید محافظ جان وارد شده و از قسمت پایین خارج می شود. ولی برای فیوزهای مینیاتوری و فشنگی اینکه ورودی از بالا باشد یا پایین، مهم نیست.
نکته: 
در مقررات جدید مبحث ۱۳ آمده است که نصب یک عدد فیوز اصلی، قبل از کلید محافظ جان الزامی است. یعنی در تصویر بالا بایستی یک عدد فیوز مینیاتوری ۳۲ آمپر قبل از محافظ جان نصب شود.
 حال به سراغ این موضوع می رویم که، ظرفیت فیوزهایی که در جعبه فیوز استفاده می کنیم، چقدر باید باشد؟ یا فیوزهای جعبه فیوز باید چند آمپر باشند؟
* برای سرخط روشنایی ها از فیوز ۱۰ آمپر نوع B استفاده کنید. (B10)
* برای سرخط پریز های آشپزخانه از فیوز ۱۶ آمپر نوع C استفاده کنید. (C16)
* برای سرخط پریزهای پذیرایی و اتاق خواب از فیوز ۱۶ آمپر نوع C استفاده کنید. (C16)
* برای فیوز اصلی از نوع ۲۵ یا ۳۲ آمپر -بسته به آمپراژ کنتور- استفاده کنید. فیوز اصلی هم می تواند نوع B و هم می تواند نوع C انتخاب شود. ولی بهتر است که نوع B انتخاب شود زیرا معمولاً در کنتورهای برق از فیوزهای نوع C استفاده می‌شود، و بهتر است که فیوز پایین دست آن (یعنی همان فیوز اصلی داخل جعبه فیوز) از نوع B انتخاب شود تا در صورت بروز اتصالی، اول فیوز داخل جعبه فیوز بپرد.
* کلید محافظ جان باید با فیوز اصلی هم آمپر باشند. یعنی اگر فیوز اصلی ۳۲ آمپر است، محافظ جان هم باید ۳۲ آمپر باشد.
* برای سرخط کولر آبی از فیوز ۱۶ آمپر نوع C استفاده کنید. (C16)