ارت تستر یا ارت سنج و یا همان دستگاه تست مقاومت زمین شبیه میگر برای اندازه گیری مقاومت طراحی گردیده با این تفاوت که مقاومت زمین بسیار کمتر از عایق های معمول می باشد. در حقیقت رنج میگر در بازه مگا اهم و تستر مقاومت زمین در حدود اهم می باشد.
از دستگاه تست مقاومت زمین(ارت تستر) معمولاً برای اندازه گیری مقاومت بین دو نقطه زمین در حدود 5 یا 10 اهم است استفاده می کنند. ارت تسترها معمولاً دارای سه عدد کانکشن هستند که به کمک میله ای فلزی امکان اتصال به زمین داشته و به نام الکترودهای جریان، زمین، و پتانسیل شناخته می شوند.
ایمنی و جلوگیری از برق گرفتی مهم ترین اصل در طراحی سیستم برق ساختمان است. لذا جهت رفع خطر برق گرفتگی، از روش زمین کردن دستگاه های برقی استفاده می کنند. بدین صورت که بدنه فلزی دستگاه ها را به زمین متصل می کنند. لذا با احداث چاه ارت، و اتصال رسانایی از ساختمان تا زمین این امنیت تامین می شود. الزاماً وجود پریزهای ارت دار معرف داشتن چاه ارت نیست و باید طبق قانون نظام مهندسی طبق قوانین ارتینگ چاه حفر و طبق استاندارد ساختمان به ارت متصل شود. چاه ارت طبق قوانین و استانداردها ایجاد شده باید شرایطی جهت کسب مجوز داشته باشد. مقاومت چاه ارت بسیار حائز اهمیت است و باید مقدار کمی باشد.
به طور مثال برای ساختمان های مسکونی مقاومت باید زیر 2 اهم باشد. لازم است سالی یکبار این مقاومت تست شود تا در صورت افزایش آن اصلاحات لازم صورت گیرد. هم چنین در بیمارستان ها و شرکت هایی با شبکه های کامپیوتری و سرور وجود چاه ارت الزامی ست.
اندازه گیری مقاومت زمین با ارت سنج سه سیمه با استفاده ار دو میخ کمکی از متداول ترین روش های اندازه گیری ارتینگ چاه می باشد. در این روش از یک الکترود و دو میخ کمکی استفاده می شود که در یک راستا و در فواصل معین "حدود 5 الی 10 متر از یکدیگر" قرار می گیرند و با استفاده از سیم های رابط کابل ارت سنج به دستگاه متصل می شود.
دستگاه ارت تستر افت پتانسیل را در ناحیه بین الکترود و میخ کمکی نزدیک به الکترود اندازه میگیرد و در ادامه دستگاه با ایجاد جریان متناوب ثابت با دورترین میخ کمکی به صورت خودکار میتواند با استفاده از قانون اهم V=IR مقدار مقاومت زمین را محاسبه کند.
